Երեմիայ (1-29)

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |

1

ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ԿՈՉՈՒՄԸ

4 Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ՝ ըսելով.

5 «Քեզ որովայնի մէջ չստեղծած քեզ գիտցայ,

Դուն քու մօրդ արգանդէն չելած քեզ սրբեցի,

Քեզ ազգերուն մարգարէ ըրի»։

6 Այն ատեն ես ըսի.

«Ո՜հ, Տէ՛ր Եհովա, ահա ես խօսիլ չեմ գիտեր,

Վասն զի ես մանուկ եմ»։

7 Բայց Տէրը ինծի ըսաւ.

«Մի՛ ըսեր թէ ‘Ես մանուկ եմ’,

Վասն զի ուր որ քեզ ղրկեմ՝ պիտի երթաս

Ու ինչ որ քեզի պատուիրեմ՝ պիտի խօսիս։

8 Անոնց երեսէն մի՛ վախնար,

Քանզի ես քեզի հետ եմ

Քեզ ազատելու համար»։

9 Տէրը իր ձեռքը երկնցուց ու իմ բերնիս դպաւ

Եւ Տէրը ինծի ըսաւ.

«Ահա իմ խօսքերս քու բերանդ դրի։

10 Նայէ՛, ես այսօր քեզ ազգերու վրայ

Եւ թագաւորութիւններու վրայ կայնեցուցի,

Որպէս զի խլես ու փլցնես եւ կորսնցնես ու աւերես,

Նաեւ շինես ու տնկես»։

 ԵՐԿՈՒ ՏԵՍԻԼՆԵՐ

11 Եւ Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ՝ ըսելով.

«Ո՛վ Երեմիա, ի՞նչ կը տեսնես»։

Ես ըսի. «Նշենիի գաւազան մը կը տեսնեմ»։

12 Այն ատեն Տէրը ինծի ըսաւ. «Աղէ՛կ տեսար,

Վասն զի ես իմ խօսքս կատարելու պիտի արտորամ։

13 Եւ երկրորդ անգամ Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ՝ ըսելով. «Ի՞նչ կը տեսնես»։

Ես ըսի. «Եռացող կաթսայ մը կը տեսնեմ,

Որուն երեսը դէպի հիւսիս է»։

14 Եւ Տէրը ինծի ըսաւ.

«Չարիքը հիւսիսէն պիտի բորբոքի

Երկրին բոլոր բնակիչներուն վրայ։

15 Քանզի ահա ես հիւսիսի թագաւորութիւններուն

Բոլոր ազգատոհմերը պիտի կանչեմ։

Անոնք պիտի գան եւ ամէն մէկը իր աթոռը

Երուսաղէմի դռներուն առջեւ

Եւ անոր շրջակայ պարիսպներուն վրայ

Ու Յուդայի բոլոր քաղաքներուն վրայ պիտի դնեն։

16 Եւ պիտի յայտնեմ անոնց իմ դատաստաններս

Անոնց բոլոր չարութիւններուն համար.

Վասն զի անոնք զիս թողուցին,

Ուրիշ աստուածներու խունկ ծխեցին,

Իրենց ձեռքերուն գործերուն երկրպագութիւն ըրին։

17 Ուրեմն դուն քու մէջքդ պնդէ՛ ու ելի՛ր,

Քեզի բոլոր հրամայածս անոնց ըսէ՛,

Անոնց երեսէն մի՛ վախնար։

Չըլլայ որ քեզ անոնց առջեւ ամչցնեմ։

18 Այսօր քեզ բոլոր երկրին դէմ,

Այսինքն Յուդայի թագաւորներուն, անոր իշխաններուն,

Անոր քահանաներուն եւ երկրին ժողովուրդին դէմ

Ամուր քաղաքի պէս ու երկաթէ սիւնի պէս

Ու պղնձէ պարիսպներու պէս ըրի։

19 Անոնք քեզի դէմ պիտի պատերազմին,

Բայց պիտի չկրնան քեզի յաղթել.

Վասն զի ես քեզի հետ եմ

Քեզ ազատելու համար»։

2

ԱՍՏՈՒԾՈՅ ՀՈԳԱԾՈՒԹԻՒՆԸ ԻՍՐԱՅԷԼԻ

1 Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ՝ ըսելով.

2 «Գնա՛ ու Երուսաղէմի ականջներուն կանչէ ու ըսէ՛,

Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

‘Անապատին մէջ՝ այն չցանուած երկրին մէջ՝

Իմ ետեւէս եկած ատենդ,

Քու մանկութեանդ քաղցրութիւնը,

Քու հարսնութեանդ սէրը յիշեցի։

3 Իսրայէլ Տէրոջը համար սուրբ էր,

Անոր արմտիքներուն երախայրին էր։

Ամէն անոնք, որ զանիկա կ՚ուտէին, յանցաւոր կ՚ըլլային.

Անոնց վրայ չարիք կը հասնէր’։

4 Տէրոջը խօսքին մտի՛կ ըրէք, ո՛վ Յակոբի տուն

Ու Իսրայէլի տանը բոլոր ազգատոհմներ,

 ԻՍՐԱՅԷԼԻ ՆԱԽԱՀԱՅՐԵՐՈՒՆ ՄԵՂՔԸ

5 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ձեր հայրերը ի՞նչ անիրաւութիւն գտան իմ վրաս,

Որ ինծմէ հեռացան

Եւ ունայնութեան ետեւէ երթալով ունայն եղան

6 Ու չըսին թէ ‘Ո՞ւր է Տէրը,

Որ մեզ Եգիպտոսի երկրէն հանեց,

Որ մեզ անապատին մէջ պտըտցուց,

Անցուց ամայութեան եւ փոսերու երկրէն,

Չորութեան եւ մահուան ստուերի երկրէն,

Այնպիսի երկրէ մը, ուրկէ մարդ չէր անցներ

Ու հոն մարդ չէր բնակեր»։

7 Ես ձեզ բարեբեր երկիր մը բերի,

Որպէս զի անոր պտուղն ու բարիքը ուտէք։

Դուք մտաք ու իմ երկիրս անմաքրեցիք,

Իմ ժառանգութիւնս պղծեցիք,

8 Քահանաները չըսին թէ ‘Տէրը ո՞ւր է’

Ու օրէնքի վարդապետները զիս չճանչցան

Եւ հովիւները ինծի դէմ ապստամբեցան։

Մարգարէները Բահաղով մարգարէութիւն ըրին

Եւ անօգուտ բաներու ետեւէ գացին»։

 ՏԷՐՈՋ ԴԱՏԸ ԻՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ ԴԷՄ

9 «Ասոր համար ձեզի հետ տակաւին պիտի վիճիմ, կ՚ըսէ Տէրը

Ու ձեր որդիներուն որդիներուն հետ պիտի վիճիմ։

10 Արդ՝ Կիտացիներու կղզիները անցէ՛ք ու նայեցէ՛ք

Եւ Կեդար մարդ ղրկեցէք ու աղէկ հասկցէ՛ք

Եւ տեսէք թէ՝ այսպիսի բան մը եղե՞ր է.

11 Միթէ ազգ մը իր աստուածները փոխե՞ց,

Թէեւ անոնք Աստուած չէին,

Բայց իմ ժողովուրդս իր Փառքը

Անօգուտ բանի հետ փոխեց»։

12 «Ով երկինք, ասոր վրայ զարմացէ՛ք.

Ապշեցէ՛ք ու խիստ սոսկացէ՛ք, կ՚ըսէ Տէրը,

13 Վասն զի իմ ժողովուրդս երկու չարութիւն գործեց,

Զիս՝ կեանքի ջուրին աղբիւրը՝ թողուցին

Եւ իրենց գուբեր փորեցին,

Ծակոտ գուբեր, որոնք չեն կրնար ջուր պահել։

14 Միթէ Իսրայէլ ծառա՞յ է,

Կամ ծառայի զաւա՞կ է։

Անիկա ինչո՞ւ համար յափշտակութեան մատնուեցաւ.

15 Անոր վրայ առիւծի կորիւնները մռնչեցին

Ու ձայներնին հանեցին,

Անոր երկիրը աւերակ ըրին,

Անոր քաղաքները այրեցան, անբնակ եղան»։

 ԻՍՐԱՅԷԼԻ ԱՆՀԱՒԱՏԱՐՄՈՒԹԵԱՆ ԱՐԴԻՒՆՔԸ

16 «Մեմփացիներուն ու Տափնացիներուն տղաքներն անգամ

Քու գլխուդ գագաթը կոտրեցին։

17 Չէ՞ որ ասիկա դուն քու վրադ բերիր

Քու Տէր Աստուածդ ձգելով,

Երբ անիկա ճամբուն մէջ քեզի առաջնորդութիւն կ՚ընէր։

18 Հիմա դուն Եգիպտացիներուն ճամբան ի՞նչ գործ ունիս,

Որ Սիովրի ջուրը խմելու կ՚երթաս.

Կամ Ասորեստանի ճամբան ի՞նչ գործ ունիս,

Որ գետերուն ջուրը խմելու կ՚երթաս։

19 Քու չարութիւնդ քեզ պիտի խրատէ

Ու քու անհաւատարմութիւնդ քեզ պիտի յանդիմանէ։

Արդ՝ գիտցի՛ր ու տե՛ս թէ գէշ ու դառն բան մըն է,

Որ քու Տէր Աստուածդ կը թողուս

Եւ քու վրադ իմ վախս չկայ»,

Կ՚ըսէ զօրքերու Եհովա Տէրը։

 ԻՍՐԱՅԷԼ ԿԸ ՄԵՐԺԷ ՏԷՐԸ ՊԱՇՏԵԼ

20 «Վասն զի քու լուծդ շատոնցմէ կոտրեցի,

Քու կապանքներդ փրցուցի

Ու դուն ըսիր. ‘Օրինազանց պիտի չըլլամ’.

Սակայն ամէն բան բարձր բլուրի վրայ

Եւ ամէն կանանչ ծառի տակ

Ծռեցար՝ պոռնկութիւն ըրիր։

21 Ես քեզ իբր ընտիր որթատունկ

Ու բոլորովին մաքուր սերմ տնկեր էի

Եւ դուն ի՞նչպէս վայրենի որթատունկի անպիտան ճիւղերու պէս եղար։

22 Եթէ բորակով լուացուիս

Ու շատ օճառ ալ գործածես,

Քու անօրէնութիւնդ առջեւս բիծի պէս կը մնայ», կ՚ըսէ Տէր Եհովան։

23 «Ի՞նչպէս կրնար ըսել.

‘Ես չպղծուեցայ,

Բահաղին ետեւէն չգացի’։

Հովիտին մէջի քու ճամբուդ նայէ

Եւ ըրածդ գիտցիր,

Ո՛վ խոտորնակ ճամբաներ պտըտող յամառ տաճիկ ուղտ։

24 Անապատի վարժուած վայրենի էշը,

Որ իր ցանկութիւնովը հովը կը հոտոտէ,

Իր ցանկութենէն ո՞վ կրնայ ետ դարձնել.

Բոլոր զանիկա փնտռողները չեն յոգնիր,

Իր ամսուան մէջ կը գտնեն զինք։

25 Զգուշացի՛ր, որ ոտքդ չմերկանայ եւ կոկորդդ չչորնայ,

Բայց դուն ըսիր՝ ‘Յոյս չկայ,

Վասն զի օտարները սիրեր եմ

Ու անոնց ետեւէն պիտի երթամ’»։

 ԻՍՐԱՅԷԼ ՊԱՏԻԺԻ Կ՚ԱՐԺԱՆԱՆԱՅ

26 Ինչպէս գողը բռնուած ատեն կ՚ամչնայ,

Այսպէս պիտի ամչնան Իսրայէլի տունը,

Իրենք, իրենց թագաւորներն ու իշխանները

Եւ քահանաներն ու մարգարէները,

27 Որոնք փայտին կ՚ըսեն. ‘Դուն իմ հայրս ես’

Ու քարին՝ ‘Դուն զիս ծնար’,

Քանզի ինծի կռնակ դարձուցին եւ ո՛չ թէ՝ երես.

Բայց իրենց ձախորդութեան ժամանակը կ՚ըսեն.

‘Ելի՛ր ու մեզ ազատէ՛’։

28 Բայց ո՞ւր են քու աստուածներդ, որոնք քեզի շինեցիր։

Եթէ քու ձախորդութեանդ ժամանակը քեզ կրնան ազատել, թող ելլեն։

Վասն զի քու աստուածներդ, ո՛վ Յուդա,

Քու քաղաքներուդ թիւին չափ եղան»։

29 «Ի՞նչու համար ինծի հետ կը վիճիք.

Դուք ամէնքդ ինծմէ ապստամբեցաք», կ՚ըսէ Տէրը։

30 «Պարապ տեղ ձեր տղաքը ծեծեցի։

Անոնք չխրատուեցան։

Ձեր սուրը գիշատիչ առիւծի պէս

Ձեր մարգարէները կերաւ։

31 Ո՛վ ազգ, Տէրոջը խօսքին նայէ.

Միթէ ես անապա՞տ եղայ Իսրայէլի,

Կամ մութ երկի՞ր մը։

Իմ ժողովուրդս ինչո՞ւ կըսէ.

‘Մենք ինքնագլուխ կը պտըտինք,

Անգամ մըն ալ քեզի պիտի չգանք’»։

32 Միթէ կոյսը իր զարդերը,

Կամ հարսը իր գօտին կը մոռնա՞յ.

Բայց իմ ժողովուրդս երկար օրեր զիս մոռցաւ։

33 Սէր փնտռելու համար՝ ինչո՞ւ քու ճամբադ աղէկ կը շտկես,

Այնպէս որ քու ճամբաներդ չար կիներուն ալ սորվեցուցիր։

34 Նաեւ քու քղանցքներուդ վրայ

Անմեղ աղքատներու հոգիներուն արիւնները գտնուեցան։

Զանոնք գաղտուկ տեղեր չգտայ,

Հապա բոլոր բաներուն վրայ։

35 Բայց դուն կ՚ըսես. ‘Անմեղ ըլլալուս համար

Անոր բարկութիւնը անշուշտ ինծմէ պիտի դառնայ’։

Ահա ես քեզի հետ դատ պիտի վարեմ

‘Ես մեղք չգործեցի’ ըսելուդ համար։

36 Ինչո՞ւ ճամբադ փոխելով այսչափ կը թափառիս.

Դուն Եգիպտոսէն ալ պիտի ամչնաս,

Ինչպէս Ասորեստանէն ամչցար։

37 Դուն ասկէ՛ ալ պիտի ելլես

Ձեռքերդ գլխուդ վրայ դրած,

Քանզի Տէրը քու յոյսերդ մերժեց

Ու անոնցմով յաջողութիւն պիտի չունենաս»։

3

ԱՆՀԱՒԱՏԱՐԻՄ ԻՍՐԱՅԷԼԸ

1 «Եթէ մարդ մը իր կինը արձակէ

Եւ կինը անոր քովէն երթայ եւ ուրիշ այր մը առնէ,

Անգամ մըն ալ այն կնոջ կը դառնա՞յ։

Այն երկիրը բոլորովին չի՞ պղծուիր։

Բայց դո՛ւն, թէեւ շատ հոմանիներու հետ շնութիւն ըրիր,

Նորէն ինծի դարձիր, կ՚ըսէ Տէրը։

2 Աչքերդ բլուրներուն վերցո՛ւր ու նայէ՛,

Ո՞ւր պոռնկութիւն չըրիր։

Դուն անոնց համար ճամբաներուն վրայ նստար՝

Անապատի Արաբացիին պէս

Եւ քու պոռնկութիւններովդ ու չարութիւններովդ երկիրը պղծեցիր։

3 Ուստի անձրեւները խափանուեցան

Ու վերջին անձրեւը չեկաւ։

Քու ճակատդ պոռնիկի ճակատի պէս եղաւ,

Ամօթը մէկդի ձգեցիր։

4 Միթէ ասկէ ետքը ինծի պիտի չաղաղակե՞ս՝ ըսելով.

‘Ո՛վ Հայր իմ, դուն ես իմ մանկութեանս առաջնորդը’։

5 Միթէ յաւիտեան պիտի բարկանա՞յ,

Կամ իր սրտմտութիւնը միշտ պիտի պահէ՞։

Ահա դուն այսպէս խօսեցար

Եւ քու կրցածիդ չափ չարութիւն գործեցիր»։

 ԻՍՐԱՅԷԼ ԵՒ ՅՈՒԴԱՅ ՊԷՏՔ Է ԶՂՋԱՆ

6 Յովսիա թագաւորին օրերը Տէրը ինծի ըսաւ.

«Ապստամբ Իսրայէլի ըրածը տեսա՞ր.

Անիկա ամէն բարձր լերան վրայ

Ու ամէն կանանչ ծառի տակ գնաց

Եւ հոն շնութիւն ըրաւ։

7 Անիկա այս բոլոր բաները ընելէն ետքը

Ըսի. ‘Ինծի դարձիր’, բայց անիկա չդարձաւ

Եւ անոր ուխտադրուժ քոյրը՝ Յուդան՝ ասիկա տեսաւ։

8 Երբ ապստամբ Իսրայէլի շնութիւն ընելուն պատճառով

Զանիկա արձակեցի եւ արձակման թուղթը անոր տուի,

Տեսայ թէ անոր ուխտադրուժ քոյրը Յուդան չվախցաւ,

Հապա գնաց ինք ալ շնութիւն ըրաւ։

9 Անիկա իր շնութեան լրբութիւնովը երկիրը պղծեց,

Քանզի քարի ու փայտի հետ շնութիւն ըրաւ։

10 Բայց եւ այնպէս անոր ուխտադրուժ քոյրը Յուդան ալ

Բոլոր սրտովը ինծի չդարձաւ,

Հապա ստութեամբ դարձաւ», կ՚ըսէ Տէրը։

11 Եւ Տէրը ինծի ըսաւ.

«Ապստամբ Իսրայէլը ուխտադրուժ Յուդայէն աւելի զինք արդարացուց։

12 Գնա՛, այս խօսքերը դէպի հիւսիս կանչելով ըսէ՛.

‘Դարձի՛ր, ո՛վ ապստամբ Իսրայէլ’, կ՚ըսէ Տէրը,

‘Իմ բարկութիւնս ձեր վրայ չեմ թափեր.

Քանզի ես ողորմած եմ’, կ՚ըսէ Տէրը,

‘Յաւիտեան ոխ չեմ պահեր.

13 Միայն թէ քու ունայնութիւնդ ճանչցիր,

Որ քու Տէր Աստուծոյդ դէմ ապստամբեցար։

Եւ ամէն կանանչ ծառի տակ

Քու ճամբաներդ օտարներուն տարածեցիր

Ու իմ խօսքիս հնազանդութիւն չըրիր’, կ՚ըսէ Տէրը։

14 ‘Դարձէ՛ք, ո՛վ ապստամբ որդիներ’, կ՚ըսէ Տէրը։

Քանզի թէեւ ձեզ մերժեցի,

Բայց ձեզ պիտի առնեմ, ամէն մէկ քաղաքէ մէկ հոգի,

Ամէն մէկ ազգատոհմէ երկու հոգի

Ու ձեզ Սիօն պիտի բերեմ։

15 Ձեզի իմ սրտիս յարմար հովիւներ պիտի տամ,

Որոնք ձեզ գիտութեամբ եւ հանճարով պիտի հովուեն’։

16 ‘Երբ դուք այն օրերը երկրի վրայ շատնաք ու աճիք’, կ՚ըսէ Տէրը,

Անգամ մըն ալ ‘Տէրոջը ուխտին տապանակը’ պիտի չըսեն։

Անիկա մէկո՛ւն միտքը պիտի չգայ

Ու զանիկա պիտի չյիշեն,

Անոր այցելութիւն պիտի չընեն.

Այս բաները անգամ մըն ալ պիտի չըլլան։

17 Այն ատեն Երուսաղէմը ‘Տէրոջը աթոռը’ պիտի անուանեն

Եւ բոլոր ազգերը հոն՝ Տէրոջը անուանը համար Երուսաղէմ պիտի հաւաքուին.

Անգամ մըն ալ իրենց չար սրտին կամակորութեանը ետեւէն պիտի չերթան։

18 Այն օրերը Յուդային տունը

Իսրայէլին տանը հետ պիտի միանայ

Ու երկուքը մէկտեղ հիւսիսի երկրէն

Անոնց հայրերուն ժառանգութիւն տուած երկիրս պիտի գան’։

 ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ ԿՌԱՊԱՇՏՈՒԹԻՒՆԸ

19 Բայց ես ըսի. ‘Քեզ ի՞նչպէս որդիներուն մէջ դնեմ

Եւ քեզի այն ցանկալի երկիրը,

Ազգերուն խիստ գեղեցիկ ժառանգութիւնը տամ’

Ու ըսի. ‘Ինծի «Հայր իմ» պիտի աղաղակես

Եւ ինծի հետեւելէն ետ պիտի չդառնաս’։

20 ‘Իրաւցընէ, ո՛վ Իսրայէլի տուն,

Ինչպէս կին մը իր էրկանը անհաւատարիմ կ՚ըլլայ,

Այնպէս ալ դուք ինծի անհաւատարիմ եղաք’, կ՚ըսէ Տէրը։

21 Բլուրներուն վրայ ձայն մը լսուեցաւ,

Իսրայէլի որդիներուն աղաչանքի ու լացի ձայնը.

Վասն զի անոնք իրենց ճամբան խոտորցուցին,

Իրենց Տէր Աստուածը մոռցան։

22 «Ո՛վ ապստամբ որդիներ, դարձէ՛ք,

Ես ձեր ապստամբութիւնները պիտի բժշկեմ»։

«Ահա մենք քեզի կու գանք,

Քանզի դուն մեր Տէր Աստուածն ես։

23 Յիրաւի բլուրներու

Եւ լեռներու բազմութեան յուսալը պարապ բան է.

Հապա Իսրայէլի փրկութիւնը մեր Տէր Աստուծմէն է։

24 Վասն զի մեր մանկութենէն ի վեր մեր հայրերուն վաստակը,

Անոնց հօտերը եւ արջառները,

Անոնց տղաքներն ու աղջիկները ամօթը կերաւ։

25 Մեր ամօթովը կը պառկինք

Ու մեր անարգանքը մեզ կը ծածկէ.

Վասն զի մեր մանկութենէն մինչեւ այսօր

Թէ՛ մենք եւ թէ՛ մեր հայրերը

Մեր Տէր Աստուծոյն դէմ մեղք գործեցինք

Ու մեր Տէր Աստուծոյն ձայնին հնազանդութիւն չըրինք»։

4

ԱՊԱՇԽԱՐՈՒԹԵԱՆ ԿՈՉ ՄԸ

1 «Եթէ դառնաս, ո՛վ Իսրայէլ, կ՚ըսէ Տէրը,

Ինծի՛ եթէ դառնաս։

Եթէ քու պղծութիւններդ իմ առջեւէս վերցնես,

Ա՛լ թափառական պիտի չըլլաս։

2 Եթէ ճշմարտութեամբ, իրաւամբ ու արդարութեամբ

Երդում ընես թէ ‘Տէրը կենդանի է’,

Ազգերը անով պիտի օրհնուին

Ու անով պիտի պարծենան»։

3 Վասն զի Տէրը Յուդայի ու Երուսաղէմի մարդոց այսպէս կ՚ըսէ.

«Չմշակուած երկիրներ հերկեցէք ձեզի

Ու փուշերու մէջ մի՛ ցանէք։

4 Ո՛վ Յուդայի մարդիկ ու Երուսաղէմի բնակիչներ,

Տէրոջը թլփատուեցէք

Եւ ձեր սրտին անթլփատութիւնը վերցուցէ՛ք,

Որ չըլլայ թէ իմ բարկութիւնս ձեր չար գործերուն համար

Կրակի պէս բորբոքի ու այրէ եւ մարող մը չըլլայ»։

 ՅՈՒԴԱՅ ԳՐԱՒՄԱՆ ՍՊԱՌՆԱԼԻՔԻ ՏԱԿ

5 «Յուդայի մէջ պատմեցէ՛ք

Ու Երուսաղէմի մէջ քարոզեցէ՛ք ու ըսէ՛ք,

Երկրի վրայ փո՛ղ հնչեցուցէք,

Բարձրաձայն աղաղակեցէ՛ք ու ըսէ՛ք.

‘Հաւաքուեցէ՛ք ու պարսպապատ քաղաքները մտէ՛ք’։

6 Դէպի Սիօն դրօշ վերցուցէ՛ք,

Քաշուեցէ՛ք, մի՛ կայնիք.

Վասն զի ես չարիք ու մեծ կոտորած պիտի բերեմ հիւսիսէն։

7 Առիւծը իր որջէն ելաւ

Եւ ազգերը ջարդողը տեղէն ելաւ, ճամբայ ինկաւ,

Որպէս զի քու երկիրդ աւերակ ընէ.

Քաղաքներդ պիտի աւերուին

Ու անոնց մէջ բնակիչ պիտի չգտնուի։

8 Ասոր համար քուրձեր հագէ՛ք

Եւ սուգ ընելով ողբացէ՛ք,

Վասն զի Տէրոջը սաստիկ բարկութիւնը մեզմէ չդարձաւ»։

9 «Այն օրը, կ՚ըսէ Տէրը,

Թագաւորին սիրտը ու իշխաններուն սիրտը պիտի հատնի.

Քահանաները պիտի յիմարանան,

Մարգարէները պիտի ապշին»։

10 Այն ատեն ըսի.

«Աւա՜ղ, ո՛վ Տէր Եհովա,

Արդարեւ դուն այս ժողովուրդը ու Երուսաղէմը խաբելով խաբեցիր՝ ըսելով.

‘Ձեզի խաղաղութիւն պիտի ըլլայ’.

Մինչդեռ սուրը մինչեւ անոնց հոգին հասաւ»։

11 Այն ատեն այս ժողովուրդին ու Երուսաղէմին պիտի ըսուի.

«Այրող հով մը անապատին բլուրներէն կը փչէ

Իմ ժողովուրդիս աղջկան ճամբուն մէջ,

Ո՛չ թէ հոսելու համար, ո՛չ ալ մաքրելու համար։

12 Սաստիկ հով մը պիտի գայ ինծի։

Հիմա ես ալ անոնց հետ դատաստաններով պիտի խօսիմ»։

 ՅՈՒԴԱՅ ԹՇՆԱՄԻՆԵՐՈՎ ՇՐՋԱՊԱՏՈՒԱԾ

13 Ահա անիկա ամպերու պէս պիտի ելլէ

Եւ անոր կառքերը՝ մրրիկի պէս։

Անոր ձիերը արծիւներէն աւելի արագընթաց են։

Վա՜յ մեզի, որ կ՚աւերուինք։

14 Ո՛վ Երուսաղէմ, սիրտդ չարութենէ լուա՛,

Որպէս զի փրկութիւն գտնես։

Քու չար խորհուրդներդ մինչեւ ե՞րբ սրտիդ մէջ պիտի մնան։

15 Վասն զի ձայն մը Դանէն լուր կը բերէ

Ու Եփրեմի լեռնէն թշուառութիւն լսել կու տայ։

16 Ասիկա ազգերուն յիշեցուցէք,

Եւ Երուսաղէմին իմացուցէ՛ք,

«Հեռաւոր երկրէ պաշարողներ կու գան,

Յուդայի քաղաքներուն վրայ իրենց ձայնը կ՚արձակեն։

17 Անոր չորս կողմը ագարակի պահապաններու պէս պիտի պաշարեն,

Վասն զի անիկա ինծմէ ապստամբեցաւ, կ՚ըսէ Տէրը։

18 Այս բաները քու ճամբաներդ ու գործերդ բերին քու վրադ.

Ասիկա քու չարութիւնդ է, վասն զի դառն է.

Որովհետեւ մինչեւ քու սիրտդ հասաւ»։

 ԵՐԵՄԻԱՅԻ ՎԻՇՏԸ ԻՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ ՀԱՄԱՐ

19 «Փորը՜ս, փորը՜ս, մինչեւ սրտիս շտեմարանները ցաւ կը զգամ.

Սիրտս իմ ներսիդիս կը խռովի, չեմ կրնար լռել.

Քանզի դուն, ո՛վ իմ անձս, փողին ձայնը

Եւ պատերազմին աղաղակը լսեցիր։

20 Կոտորած կոտորածի կը հետեւի,

Վասն զի բոլոր երկիրը կործանուեցաւ.

Վրաններս յանկարծակի

Ու խորաններս մէկէն կործանուեցան.

21 Մինչեւ ե՞րբ դրօշը պիտի տեսնեմ

Եւ փողին ձայնը պիտի լսեմ։

22 Քանզի իմ ժողովուրդս յիմար է, զիս չճանչցան.

Անոնք անմիտ զաւակներ են,

Անոնց քով հանճար չկայ.

Անոնք չարութիւն ընելու համար իմաստուն են,

Բայց աղէկութիւն ընել չեն գիտեր»։

 ԵՐԵՄԻԱՅԻ ԳԱԼԻՔ ԿՈՐԾԱՆՄԱՆ ՏԵՍԻԼՔԸ

23 Երկրին նայեցայ եւ ահա անձեւ ու պարապ էր.

Երկնքին նայեցայ ու լոյս չունէր։

24 Լեռներուն նայեցայ եւ ահա կը դողային

Ու բոլոր բլուրները կը սարսէին։

25 Նայեցայ եւ ահա մարդ չկար

Ու երկնքին բոլոր թռչունները փախած էին։

26 Նայեցայ եւ ահա պտղաբեր երկիրը անապատ եղած էր

Ու բոլոր քաղաքները Տէրոջը երեսէն,

Անոր սաստիկ բարկութեան երեսէն փլած էին։

27 Վասն զի Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Բոլոր երկիրը պիտի աւերուի,

Բայց բոլորովին աւերակ պիտի չընեմ։

28 Ասոր վրայ երկիրը սուգ պիտի բռնէ

Ու վերէն երկինքը պիտի խաւարի.

Վասն զի խօսեցայ, որոշեցի

Եւ պիտի չզղջամ ու անկէ ետ պիտի չդառնամ»։

29 Ձիաւորներուն եւ աղեղնաւորներուն ձայնէն

Բոլոր քաղաքը պիտի փախչի։

Անոնք թանձրախիտ անտառներու մէջ պիտի մտնեն

Ու ապառաժներու վրայ պիտի ելլեն։

Բոլոր քաղաքները պիտի լքուին

Եւ անոնց մէջ մարդ պիտի չբնակի։

30 Ու դո՛ւն, ո՛վ աւերուած, ի՞նչ պիտի ընես.

Թէեւ կարմիրներ հագնիս

Եւ քեզ ոսկի զարդերով զարդարես

Ու աչքերուդ վրայ շատ ծարոյր ալ դնես,

Պարապ տեղը պիտի ըլլայ։

Քու հոմանիներդ քեզ մերժեցին եւ քու անձդ կը փնտռեն։

31 Քանզի ձայն մը լսեցի ծննդական կնոջ ձայնին պէս

Ու իր անդրանիկը ծնանողին երկունքին պէս.

Սիօնի աղջկան ձայնը, որ կը հառաչէ ու ձեռքերը բանալով կ՚ըսէ.

«Հիմա վա՜յ ինծի,

Քանզի սպաննողներուն առջեւ հոգիս նուազեցաւ»։

5

ԵՐՈՒՍԱՂԷՄԻ ՄԵՂՔԸ

1 Երուսաղէմի փողոցներուն մէջ պտըտեցէ՛ք,

Նայեցէ՛ք ու գիտցէ՛ք

Անոր հրապարակներուն մէջ փնտռեցէ՛ք.

Եթէ մարդ մը կրցա՞ք գտնել,

Եթէ իրաւունք ընող, ճշմարտութիւն փնտռող մը կա՞յ,

Ես այն քաղաքին թողութիւն ընեմ։

2 Թէեւ «Տէրը կենդանի է», կ՚ըսեն,

Բայց ստութեամբ երդում կ՚ընեն։

3 Ո՛վ Տէր, միթէ քու աչքերդ ճշմարտութեան չե՞ն նայիր։

Զանոնք ծեծեցիր, բայց ցաւ մը չզգացին,

Զանոնք հատցուցիր, բայց խրատ մը ընդունիլ չուզեցին,

Իրենց երեսը ապառաժէն աւելի կարծրացուցին

Եւ դառնալ չուզեցին։

4 Ու ես ըսի. «Իրաւցընէ անոնք աղքատ են,

Անոնք անմիտ են, քանզի Տէրոջը ճամբան,

Իրենց Աստուծոյն օրէնքը չեն գիտեր։

5 Ես մեծերուն պիտի երթամ

Եւ անոնց հետ պիտի խօսիմ,

Վասն զի անոնք Տէրոջը ճամբան

Եւ իրենց Աստուծոյն օրէնքը գիտեն»։

Բայց ահա անոնք ալ լուծը կոտրեցին,

Կապերը փրցուցին։

6 Անոր համար անտառին առիւծը պիտի մեռցնէ զանոնք,

Անապատներուն գայլը պիտի սատկեցնէ զանոնք,

Անոնց քաղաքներուն վրայ ինձը պիտի հսկէ,

Անոնցմէ դուրս ելլողը պիտի գիշատուի.

Վասն զի անոնց յանցանքները շատցան

Ու անոնց ապստամբութիւնները բազմացան։

7 «Ասոր համար ի՞նչպէս կրնամ քեզի ներել».

Քու որդիներդ զիս լքեցին

Եւ չաստուածներով երդում ըրին։

Երբ զանոնք կշտացուցի, անոնք շնութիւն ըրին

Եւ բազմութեամբ պոռնկանոց գացին։

8 Առտուն գիրցած ձիերու պէս են,

Ամէն մարդ իր դրացիին կնոջ կը վրնջէ։

9 «Միթէ այս բաներուն համար պիտի չպատժե՞մ զանոնք,

Կամ այսպիսի ազգէ մը իմ հոգիս վրէժ պիտի չառնէ՞»։

10 «Անոր պարիսպներուն վրայ ելէ՛ք ու կործանեցէ՛ք,

Բայց ո՛չ բոլորովին։

Անոր մարտկոցները վերցուցէ՛ք,

Վասն զի անոնք Տէրոջը չեն։

11 Քանզի Իսրայէլին տունը եւ Յուդային տունը

Ինծի խիստ անհաւատարիմ եղան», կ՚ըսէ Տէրը։

 ՏԷՐԸ ԻՍՐԱՅԷԼԸ ԿԸ ՄԵՐԺԷ

12 «Անոնք Տէրը ուրացան ու ըսին. ‘Անիկա չէ

Ու մեր վրայ չարիք պիտի չգայ,

Սուր ու սով պիտի չտեսնենք։

13 Մարգարէները հովի պէս են

Ու անոնց բերանը Տէրոջը խօսքը չկայ.

Անոնց այնպէս պիտի ըլլայ’»։

14 Անոր համար զօրքերու Տէր Աստուածը այսպէս կ՚ըսէ.

«Քանի որ դուք այսպէս խօսեցաք,

Ահա ես իմ խօսքերս քու բերնիդ մէջ՝ կրակ

Եւ այս ժողովուրդը փայտ պիտի ընեմ,

Որ զանոնք սպառէ»։

15 «Ահա ես ձեր վրայ հեռուէն ազգ մը կը բերեմ,

Ո՛վ Իսրայէլի տուն, կ՚ըսէ Տէրը.

Անիկա զօրաւոր ազգ է,

Անիկա հին ազգ է,

Այնպիսի ազգ մըն է, որուն լեզուն չես գիտեր

Ու խօսածը չես հասկնար։

16 Անոնց կապարճները բաց գերեզմանի պէս են,

Բոլորն ալ զօրաւոր մարդիկ են։

17 Անիկա պիտի ուտէ քու հունձքդ

Ու քու տղաքներուդ ու աղջիկներուդ ուտելու հացը։

Քու հօտերդ եւ արջառներդ պիտի ուտէ,

Քու այգիներդ ու թզենիներդ պիտի ուտէ,

Քու պարսպապատ քաղաքներդ, որոնց ապաւինած ես,

Սուրով պիտի աւերէ»։

18 «Բայց այն օրերն ալ, կ՚ըսէ Տէրը,

Ձեզ պիտի չհատցնեմ։

19 Եւ եթէ ըսէք՝

‘Ի՞նչ պատճառով մեր Տէր Աստուածը այս բոլոր բաները ըրաւ մեզի’,

Դուն անոնց ըսէ.

‘Ինչպէս դուք զիս թողուցիք

Ու ձեր երկրին մէջ օտար աստուածներու ծառայութիւն ըրիք,

Այնպէս ալ դուք ձերը չեղած երկրին մէջ

Օտարներու ծառայութիւն պիտի ընէք’»։

 ԱՍՏՈՒԱԾ ԻՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ԿԸ ԶԳՈՒՇԱՑՆԷ

20 Ասիկա Յակոբին տանը մէջ պատմեցէք

Ու Յուդային մէջ հրատարակելով՝ ըսէք.

21 «Հիմա մտիկ ըրէ՛ք ասիկա,

Ո՛վ յիմար ու անմիտ ժողովուրդ,

Որ աչքեր ունիք, բայց չէք տեսներ.

Ականջներ ունիք, բայց չէք լսեր։

22 ‘Ինծմէ պիտի չվախնա՞ք’, կ՚ըսէ Տէրը,

‘Իմ երեսէս պիտի չդողա՞ք,

Որ յաւիտենական հրամանով մը աւազը ծովուն սահման դրի

Եւ անկէ չանցնիր.

Թէեւ անոր ալիքները կը յարձակին, բայց չեն կրնար յաղթել,

Թէեւ անոնք կը գոռան, բայց անկէ չեն կրնար անցնիլ։

23 Սակայն այս ժողովուրդը անհնազանդ ու ապստամբ սիրտ մը ունի,

Անոնք երթալով իրենց ճամբան ծռեցին

24 Եւ իրենց սրտին մէջ չըսին՝

‘Մեր Տէր Աստուծմէն վախնանք,

Որ անձրեւը, առաջին ու վերջին անձրեւը իր ատենին կու տայ

Եւ հունձքի համար որոշուած շաբաթները մեզի կը պահէ’»։

25 Ձեր անօրէնութիւնները հեռացուցին այս բաները,

Ձեր մեղքերը դադրեցուցին բարիքը։

26 Վասն զի իմ ժողովուրդիս մէջ ամբարիշտներ գտնուեցան.

Անոնք որսորդներու կծկտուելուն պէս դարանամուտ կ՚ըլլան,

Որոգայթ կը լարեն, մարդիկ կը բռնեն։

27 Ինչպէս վանդակը թռչուններով լեցուն է,

Այնպէս անոնց տուները նենգութեամբ լեցուն են.

Անոր համար անոնք մեծցան ու հարստացան,

28 Գիրցան, պարարտացան

Եւ չարերուն գործերն ալ գերազանցեցին։

Անոնք արդար դատաստան չեն ըներ,

Որբին իրաւունքը չեն պաշտպաներ

(Բայց եւ այնպէս յաջողութիւն կը գտնեն)

Եւ աղքատին դատը չեն տեսներ։

29 «Միթէ այս բաներուն համար պիտի չպատժե՞մ զանոնք, կ՚ըսէ Տէրը,

Կամ այսպիսի ազգէ մը իմ հոգիս վրէժ պիտի չառնէ՞»։

30 Երկրին վրայ զարմանալի ու սոսկալի գործ կ՚ըլլայ։

31 Մարգարէները ստութեամբ մարգարէութիւն կ՚ընեն,

Քահանաները անոնց ձեռքով կ՚իշխեն։

Իմ ժողովուրդս այսպէս կ՚ախորժի,

Բայց ի՞նչ պիտի ընէք, երբ ասոնց վախճանը հասնի։

6

ԵՐՈՒՍԱՂԷՄ ԹՇՆԱՄԻՆԵՐԷ ՇՐՋԱՊԱՏՈՒԱԾ

1 Ո՛վ Բենիամինի որդիներ, Երուսաղէմի մէջէն քաշուեցէ՛ք

Ու Թեկուէի մէջ փող հնչեցուեցէ՛ք,

Բեթաքարմայի վրայ նշա՛ն վերցուցէ՛ք,

Վասն զի հիւսիսէն չարիք ու մեծ կոտորած կ՚երեւնայ։

2 Սիօնին աղջիկը գեղեցիկ ու փափուկ կնոջ մը նմանցուցի։

3 Հովիւները եւ անոնց հօտերը անոր պիտի երթան,

Անոր շուրջը վրաններ պիտի կանգնեցնեն։

Ամէն մէկը իր սահմանին մէջ պիտի հովուէ։

4 «Անոր վրայ պատերազմ պատրաստեցէք.

Ելէ՛ք ու կէսօրին ելենք.

Վա՜յ մեզի, վասն զի օրը կ՚անցնի

Եւ իրիկուան ստուերները կ՚երկննան»։

5 «Ելէ՛ք ու գիշերով ելլենք

Եւ անոր բերդերը կործանենք»։

6 Վասն զի զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ծառեր կտրեցէ՛ք ու Երուսաղէմի դէմ պատնէշ կանցնեցուցէ՛ք։

Ասիկա պատժուելու արժանի քաղաք մըն է,

Բոլորովին հարստահարութեամբ լեցուած է։

7 Ինչպէս ջրհորը իր ջուրերը կը բղխեցնէ,

Անիկա ալ իր չարութիւնը այնպէս կը բղխեցնէ։

Անոր մէջ զրկանք ու յափշտակութիւն կը տեսնուի,

Իմ առջեւս միշտ ցաւեր ու հարուածներ կան։

8 Ո՛վ Երուսաղէմ, խրատուէ՛,

Չըլլա՛յ թէ իմ հոգիս քեզմէ զատուի.

Չըլլա՛յ թէ քեզ աւերակ եւ անբնակ երկիր մը դարձնեմ»։

 ԱՊՍՏԱՄԲ ԻՍՐԱՅԷԼԸ

9 Զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Իսրայէլի մնացորդները այգիի պէս

Բոլորովին ճռաքաղ պիտի ընեն.

Քու ձեռքդ՝ կթողի պէս կողովներուն դարձուր»։

10 Որո՞ւ խօսիմ ու վկայութիւն ընեմ, որ լսեն։

Ահա անոնց ականջները անթլփատ են

Եւ չեն կրնար մտիկ ընել։

Ահա Տէրոջը խօսքը անոնց առջեւ անարգուեցաւ,

Անկէ չեն ախորժիր։

11 Սակայն Ես Տէրոջը բարկութիւնովը լեցուած եմ,

Ինքզինքս զսպելէն յոգնեցայ։

«Զանիկա դուրսը պիտի թափեմ տղաքներուն վրայ

Ու նաեւ երիտասարդներուն ժողովին վրայ.

Քանզի այր ու կին մարդը,

Ծերն ու տարիքը առածը պիտի բռնուին։

12 Եւ անոնց տուները, ագարակներն ու կիները մէկտեղ

Օտարներուն ձեռքը պիտի անցնին։

Վասն զի երկրին բնակիչներուն վրայ

Իմ ձեռքս պիտի երկնցնեմ», կ՚ըսէ Տէրը։

13 «Վասն զի անոնց պզտիկէն մինչեւ մեծը

Ամէնքը ագահութեան ետեւէ եղան

Ու մարգարէէն մինչեւ քահանան

Ամէնքը ստութեամբ կը վարուին։

14 Եւ իմ ժողովուրդիս աղջկան վէրքը հարեւանցի բժշկելով՝

‘Խաղաղութիւն, խաղաղութիւն է’, կ՚ըսեն,

Երբ խաղաղութիւն չկայ։

15 Միթէ իրենց պղծութիւն ըրած ատենը կ՚ամչնա՞ն։

Բնաւ չեն ամչնար

Ու պատկառիլ չեն գիտեր։

Անոր համար ինկածներուն մէջ պիտի իյնան,

Անոնց այցելութիւն ըրած ատենս պիտի գլորին», կ՚ըսէ Տէրը։

 ԻՍՐԱՅԷԼ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ՃԱՄԲԱՆ ԿԸ ՄԵՐԺԷ

16 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ճամբաներու վրայ կայնեցէ՛ք ու նայեցէ՛ք

Եւ հին շաւիղներուն համար հարցուցէք,

Թէ ո՞րն է բարի ճամբան

Ու անոր մէջէն քալեցէք,

Որպէս զի ձեր հոգիներուն հանգիստը գտնէք.

Բայց անոնք ըսին. ‘Անոր մէջէն պիտի չքալենք’։

17 Ձեր վրայ դէտեր դրի, ըսելով.

‘Փողին ձայնին մտիկ ըրէք’.

Բայց անոնք ըսին. ‘Մտիկ պիտի չընենք’։

18 Ուրեմն, ո՜վ ազգեր, լսեցէ՛ք.

Ո՛վ ժողովուրդ, անոնց մէջ եղած բանը գիտցի՛ր։

19 Լսէ՛, ո՛վ երկիր,

Ահա ես այս ժողովուրդին վրայ՝ չարիք պիտի բերեմ

Իբր անոնց խորհուրդներուն պտուղը,

Վասն զի իմ խօսքերուս մտիկ չըրին

Եւ իմ օրէնքս ալ մերժեցին։

20 Ինչո՞ւ ինծի Սաբայէն կնդրուկ գայ

Ու հեռաւոր երկրէ՝ անուշահոտ խունկեղէգն։

Ձեր ողջակէզները ընդունելի չեն

Եւ ձեր զոհերը ինծի հաճելի չեն։

21 Անոր համար Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

‘Ահա ես այս ժողովուրդին առջեւ խոչեր պիտի դնեմ

Ու հայրերը որդիներուն հետ մէկտեղ անոնց զարնուելով պիտի գլորին.

Դրացին ու բարեկամը պիտի կորսուին’»։

 ՀԻՒՍԻՍԷՆ ԱՍՊԱՏԱԿՆԵՐ

22 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ահա հիւսիսի երկրէն ժողովուրդ մը կու գայ

Ու երկրի ծայրերէն մեծ ազգ մը կ՚ելլէ։

23 Անոնք աղեղ եւ նիզակ կը կրեն,

Անոնք անգութ ու անողորմ են։

Անոնց ձայնը ծովու պէս կը գոռայ,

Անոնք ձիերու վրայ կը հեծնեն

Ու պատերազմիկի պէս

Քեզի դէմ կը շարուին, ո՛վ դուստր Սիօնի»։

24 Անոր լուրը լսեցինք,

Ձեռքերնիս թուլցան

Եւ ցաւերը մեզ պաշարեցին՝

Ծննդական կնոջ երկունքին պէս։

25 Արտերը մի՛ ելլէք ու ճամբաները մի՛ պտըտիք.

Վասն զի չորս կողմը թշնամիի սուրն ու վախը կայ։

26 Ով իմ ժողովուրդիս աղջիկը, քո՛ւրձ հագիր

Եւ մոխիրի մէջ թաւալէ

Ու խիստ դառն ողբով լաց,

Ինչպէս մէկ հատիկ տղու վրայ կու լան,

Վասն զի կործանողը յանկարծ մեր վրայ պիտի գայ։

27 «Քեզ իմ ժողովուրդիս վրայ փորձիչ կարգեցի իբր բերդ,

Որպես զի անոնց ճամբան գիտնաս եւ փորձես։

28 Ամէնքը կամակոր ապստամբներ են,

Բանսարկութեան կը պտըտին, պղինձ ու երկաթ են.

Ամէնքը ապականած են։

29 Փքոցը այրեցաւ,

Կապարը կրակէն հատաւ.

Արծաթագործը պարապ տեղ կ՚աշխատի,

Վասն զի չարերը չվտարուեցան։

30 Անոնք Անպիտան արծաթ պիտի կոչուին,

Վասն զի Տէրը զանոնք մերժեց»։

7

ԵՐԵՄԻԱ ՏԱՃԱՐԻՆ ՄԷՋ ԿԸ ՔԱՐՈԶԷ

1 Տէրոջը կողմէ Երեմիային եղած խօսքն է, որ ըսաւ.

2 «Տէրոջը տանը դուռը կեցիր

Ու հոն այս խօսքը կանչէ՛ ու ըսէ.

‘Տէրոջը խօսքին մտի՛կ ըրէք, ո՛վ բոլոր Յուդա

Որ այս դռներէն կը մտնէք

Տէրոջը երկրպագութիւն ընելու համար’»։

3 Զօրքերու Տէրը, Իսրայէլի Աստուածը կ՚ըսէ.

«Ձեր ճամբաներն ու գործերը ուղղեցէ՛ք,

Որպէս զի թողում, որ այստեղ բնակիք։

4 Դուք մի՛ ապաւինիք սուտ խօսքերու, որ կ՚ըսեն.

‘Տէրոջը տաճարը, Տէրոջը տաճարը,

Տէրոջը տաճարը այս է’։

5 «Քանզի եթէ ձեր ճամբաներն ու գործերը ճշմարտապէս ուղղէք

Եւ եթէ մարդուն ու անոր ընկերին մէջտեղ

Իրաւունքը զգուշութեամբ գործադրէք,

6 Պանդուխտին, որբին ու որբեւարիին զրկանք չընէք

Ու անմեղ արիւն չթափէք

Եւ օտար աստուածներու ետեւէ չերթաք

Որ ձեզի չարիքի պատճառ կ՚ըլլայ,

7 Այն ատեն այստեղ՝ ձեր հայրերուն տուած երկրիս մէջ՝

Պիտի բնակեցնեմ ձեզ յաւիտեանս յաւիտենից։

8 «Ահա դուք սուտ խօսքերու կ՚ապաւինիք,

Որոնք չեն կրնար օգուտ մը ընել։

9 Արդեօք գողութիւն, մարդասպանութիւն եւ շնութիւն ընելով,

Սուտ երդում ընելով եւ Բահաղին խունկ ծխելով,

Ձեր չճանչցած օտար աստուածներուն ետեւէն երթալով

10 Կրնա՞ք գալ ու իմ առջեւս կայնիլ այս տանը մէջ,

Որ իմ անունովս կոչուած է

Եւ ըսել՝ ‘Ազատուեցանք, որպես զի այս բոլոր պղծութիւնները ընենք’։

11 «Այս տունը, որ իմ անունովս կոչուած է,

Միթէ ձեր աչքերուն առջեւ աւազակներու քարա՞յր եղաւ։

‘Ահա ես տեսայ’, կ՚ըսէ Տէրը։

12 Բայց հիմա Սելովի մէջ գտնուած տեղս գացէք,

Հոն՝ ուր առաջին անգամ իմ անունս հաստատեցի

Եւ տեսէք թէ ի՞նչ ըրեր եմ անոր,

Իմ ժողովուրդիս՝ Իսրայէլի չարութեան պատճառով։

13 «Ու հիմա՝ որովհետեւ այս բոլոր գործերը ըրիք՝ կ՚ըսէ Տէրը,

Ու երբ ձեզի խօսեցայ կանուխ ելլելով, բայց դուք մտիկ չըրիք,

Ձեզ կանչեցի, բայց դուք պատասխան չտուիք.

14 Ես ալ այս ձեր ապաւինած տանը,

Որ իմ անունովս կոչուած է

Եւ ձեզի ու ձեր հայրերուն տուած տեղիս

Պիտի ընեմ այնպէս՝ ինչպէս Սելովին ըրի։

15 Ինչպէս ձեր բոլոր եղբայրները,

Եփրեմի բոլոր սերունդը վռնտեցի,

Այնպէս ալ ձեզ իմ առջեւէս պիտի վռնտեմ’»։

 ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ ԱՆՀՆԱԶԱՆԴՈՒԹԻՒՆԸ

16 «Ուստի դուն այս ժողովուրդին համար աղօթք մի՛ ըներ

Եւ անոնց համար աղաղակ ու աղաչանք մի՛ մատուցաներ

Ու բարեխօսութիւն մի՛ ըներ,

Քանզի քեզի մտիկ պիտի չընեմ։

17 Դուն չե՞ս տեսներ թէ անոնք ի՛նչ կ՚ընեն

Յուդայի քաղաքներուն եւ Երուսաղէմի փողոցներուն մէջ։

18 Տղաքները փայտ կը հաւաքեն,

Հայրերը կրակ կը վառեն,

Կիները խմոր կը շաղեն՝

Երկնքի թագուհիին բլիթներ շինելու համար

Եւ օտար աստուածներու ըմպելի նուէրներ կը մատուցանեն,

Որպէս զի զիս բարկացնեն»։

19 «Միթէ անոնք զի՞ս կը բարկացնեն, կ՚ըսէ Տէրը,

Չէ՞ որ իրենց անձը կը խռովեն իրենց երեսին ամօթին համար»։

20 Անոր համար այսպէս կ՚ըսէ Տէր Եհովան.

«Ահա իմ բարկութիւնս ու սրտմտութիւնս

Այս տեղին վրայ պիտի թափին՝

Մարդու վրայ եւ անասունի վրայ

Ու դաշտի ծառերուն վրայ

Ու երկրի պտուղներուն վրայ՝

Եւ պիտի բռնկի ու պիտի չմարի»։

21 Զօրքերու Տէրը, Իսրայէլի Աստուածը, այսպէս կ՚ըսէ.

«Ձեր ողջակէզները ձեր զոհերուն վրայ աւելցուցէ՛ք եւ մի՛ս կերէք։

22 Վասն զի ձեր հայրերը Եգիպտոսի երկրէն հանած օրս,

Անոնց բան մը չըսի ողջակէզի ու զոհի մասին,

Ո՛չ ալ անոնց հրամայեցի.

23 Բայց անոնց հետեւեալը հրամայեցի ու ըսի.

‘Իմ ձայնիս մտիկ ըրէք։

Ես ձեզի Աստուած ըլլամ

Ու դուք ինծի ժողովուրդ եղէք։

Ձեզի հրամայուած ճամբաներուն մէջէն քալեցէք,

Որպէս զի ձեզի աղէկ ըլլայ’։

24 Բայց անոնք մտիկ չըրին ու ականջ չկախեցին,

Հապա իրենց չար սրտին կամակորութիւնովը

Իրենց խորհուրդներուն հետեւեցան

Ու ե՛տ գացին եւ ո՛չ թէ յառաջ։

25 Ձեր հայրերուն Եգիպտոսի երկրէն ելած օրէն մինչեւ այսօր

Իմ բոլոր ծառաներս՝ մարգարէները՝ ձեզի ղրկեցի։

Ամէն օր կանուխ ելլելով կը ղրկէի

26 Ու ինծի մտիկ չըրին եւ ականջ չկախեցին,

Հապա իրենց պարանոցը խստացուցին,

Իրենց հայրերէն աւելի չար եղան»։

27 «Դուն այս բոլոր խօսքերը անոնց պիտի ըսես,

Բայց քեզի մտիկ պիտի չընեն։

Զանոնք պիտի կանչես,

Բայց քեզի պատասխան պիտի չտան։

28 Այն ատեն անոնց ըսէ՛.

‘Իր Տէր Աստուծոյն ձայնին մտիկ չընող

Ու խրատ չընդունող ազգը ասիկա է։

Ճշմարտութիւնը կորսուեցաւ ու անոնց բերնէն կտրուեցաւ’։

 ՄԵՂՍԱԼԻՑ ԳՈՐԾԵՐ ԵՆՈՎՄԻ ՁՈՐԻՆ ՄԷՋ

29 «Մազերդ կտրէ՛ ու նետէ՛, ո՛վ Երուսաղէմ

Եւ բլուրներուն վրայ ողբա՛.

Քանզի Տէրը մերժեց ու երեսէ ձգեց այն ազգը

Որուն դէմ շատ սրդողեր էր»։

30 «Յուդային որդիները իմ առջեւս չարութիւն գործեցին, կ՚ըսէ Տէրը,

Իրենց գարշելի բաները իմ անունովս կոչուած տանը մէջ դրին,

Որպէս զի զանիկա պղծեն։

31 Ենովմի որդիին ձորին մէջ եղող Տօփեթին բարձր տեղեր շինեցին՝

Իրենց տղաքն ու աղջիկները կրակով այրելու համար,

Որ անոնց չհրամայեցի ու մտքէս ալ անցած չէր»։

32 «Ուստի ահա օրեր պիտի գան, կ՚ըսէ Տէրը,

Որ ա՛լ Տօփեթ կամ Ենովմի որդիին ձորը պիտի չկոչուի,

Հապա՝ Սպանութեան ձոր

Եւ Տօփեթի մէջ մեռելներ պիտի թաղեն մինչեւ որ ա՛լ տեղ չմնայ։

33 Ու այս ժողովուրդին դիակները

Երկնքի թռչուններուն ու երկրի գազաններուն կերակուր պիտի ըլլան

Եւ զանոնք վռնտող մը պիտի չըլլայ։

34 Ու Յուդայի քաղաքներէն ու Երուսաղէմի փողոցներէն

Ցնծութեան ձայնը եւ ուրախութեան ձայնը,

Փեսային ձայնն ու հարսին ձայնը պիտի դադրեցնեմ,

Վասն զի երկիրը պիտի ամայանայ»։

8

1 «Այն ժամանակ, կ՚ըսէ Տէրը,

Յուդայի թագաւորներուն ոսկորները,

Անոր իշխաններուն ոսկորները,

Քահանաներուն ոսկորները,

Մարգարէներուն ոսկորները,

Երուսաղէմի բնակիչներուն ոսկորները

Իրենց գերեզմաններէն պիտի հանեն

2 Եւ պիտի ցրուեն զանոնք արեւուն առջեւ ու լուսնին առջեւ

Եւ երկնքի բոլոր զօրքերուն առջեւ,

Որոնք սիրեցին ու անոնց ծառայեցին

Եւ անոնց ետեւէն գացին

Ու զանոնք փնտռեցին եւ անոնց երկրպագութիւն ըրին։

Անոնք պիտի չհաւաքուին ու պիտի չթաղուին,

Երկրի երեսին վրայ աղբի պէս պիտի ըլլան»։

3 «Մահը կեանքէն աւելի ցանկալի պիտի ըլլայ

Այս չար ազգին բոլոր մնացորդներուն,

Որոնք մնացեր են այն տեղերը,

Ուր զանոնք վռնտեր եմ», կ՚ըսէ զօրքերու Տէրը։

 ՄԵՂՔ ԵՒ ՊԱՏԻԺ

4 «Ու անոնց ըսէ՛, Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

‘Միթէ անոնք պիտի իյնան ու պիտի չելլե՞ն.

Կամ մէկը ճամբայէն կը խոտորի ու ետ չի՞ դառնար’։

5 Ինչո՞ւ այս Երուսաղէմի ժողովուրդը մշտատեւ խոտորումով խոտորեցաւ։

Անոնք նենգութեան յարեցան, դառնալ չուզեցին։

6 Ականջ դրի ու մտիկ ըրի,

Անոնք շիտակ չեն խօսիր.

Մարդ մը չկայ, որ իր չարութեան համար զղջայ

Ու ըսէ թէ՝ ‘Ի՛նչ գործեցի’.

Ամէնքը իրենց ընթացքին դարձան՝

Պատերազմի վազող ձիու պէս։

7 Արագիլը անգամ օդին մէջ իր որոշ ժամանակը գիտէ

Ու տատրակը եւ կռունկը ու ծիծեռնակը

Իրենց գալուստին ժամանակը կը ճշդեն,

Բայց իմ ժողովուրդս Տէրոջը դատաստանը չի գիտեր»։

8 «Ի՞նչպէս կ՚ըսէք՝ ‘Մենք իմաստուն ենք

Ու Տէրոջը օրէնքը մեր քով է’։

Իրաւցընէ ահա դպիրներուն սուտ գրիչը կը ստէ։

9 Իմաստունները ամչցան,

Անոնք զարհուրեցան ու բռնուեցան,

Ահա Տէրոջը խօսքը անարգեցին,

Ալ անոնց քով ի՞նչ իմաստութիւն կը մնայ։

10 Ուստի անոնց կիները՝ օտարներուն,

Անոնց ագարակները անոնց տիրողներուն պիտի տամ,

Վասն զի պզտիկէն մինչեւ մեծը, ամէնքը ագահութեան ետեւէ եղան.

Մարգարէէն մինչեւ քահանան, ամէնքը ստութեամբ կը վարուին։

11 Եւ իմ ժողովուրդիս աղջկան վէրքը հարեւանցի բժշկելով՝

‘Խաղաղութիւն, խաղաղութիւն է’, կ՚ըսեն,

Երբ խաղաղութիւն չկայ։

12 Միթէ իրենց պղծութիւն ըրած ատենը կ՚ամչնա՞ն։

Բնաւ չեն ամչնար

Ու պատկառիլ չեն գիտեր։

Անոր համար ինկածներուն մէջ պիտի իյնան»։

«Անոնց այցելութիւն եղած ատենը պիտի գլորին», կ՚ըսէ Տէրը։

13 «Զանոնք բոլորովին բնաջինջ պիտի ընեմ», կ՚ըսէ Տէրը։

«Որթատունկին վրայ խաղող պիտի չըլլայ

Եւ թզենիին վրայ թուզ պիտի չըլլայ.

Անոնց տերեւներն ալ պիտի թառամին

Ու ինչ որ անոնց տուի անոնցմէ պիտի անհետանայ»։

14 «Մենք ինչո՞ւ կը նստինք.

Հաւաքուեցէ՛ք ու պարսպապատ քաղաքներու մէջ մտնենք

Եւ հոն լուռ կենանք,

Վասն զի մեր Տէր Աստուածը մեզ լռեցուց,

Ու մեզի դառնութեան ջուր խմցուց,

Քանզի Տէրոջը դէմ մեղք գործեցինք։

15 Խաղաղութեան սպասեցինք, բայց խռովութիւն եկաւ,

Բժշկութեան սպասեցինք, բայց վիրաւորները շատցան։

16 «Անոր ձիերուն փռնչիւնը Դանէն լսուեցաւ.

Անոր երիվարներուն խրխնջիւնէն

Բոլոր երկիրը շարժեցաւ։

Վասն զի պիտի գան ու երկիրը եւ անոր լիութիւնը,

Քաղաքն ու անոր բնակիչները պիտի ուտեն»։

17 «Քանզի ահա ձեր մէջ օձեր,

Քարբեր պիտի ղրկեմ, որոնք թովչութենէ չեն ազդուիր

Եւ ձեզ պիտի խայթեն», կ՚ըսէ Տէրը։

18 Իմ զուարթութիւնս տրտմութեան փոխուեցաւ,

Իմ սիրտս ներսիդիս կը մարի։

19 Ահա հեռաւոր երկրէ եկողներուն պատճառով՝

Իմ ժողովուրդիս աղջկան ողբերուն ձայնը.

«Միթէ Տէրը Սիօնի մէջ չէ՞,

Անոր Թագաւորը հոն չէ՞»։

Ինչո՞ւ իրենց քանդակած կուռքերովը

Ու օտարներուն ունայնութիւններովը զիս բարկացուցին։

20 Հունձքին ատենը անցաւ, ամառը վերջացաւ,

Բայց մենք չփրկուեցանք։

21 Իմ ժողովուրդիս աղջկան վէրքին համար վշտացայ,

Ողբացի ու սոսկումը զիս պատեց։

22 Միթէ Գաղաադի մէջ բալասան չկա՞յ,

Հոն բժիշկ չկա՞յ.

Հապա ինչո՞ւ համար իմ ժողովուրդիս աղջիկը բժշկութիւն չգտաւ։

9

1 Երանի՜ թէ գլուխս՝ ջուրի

Ու աչքերս արցունքի աղբիւր ըլլային,

Որպէս զի ցորեկ ու գիշեր լայի

Իմ ժողովուրդիս աղջկան սպաննուածներուն համար։

2 Երանի՜ թէ անապատի մէջ ճամբորդներու իջեւան մը ունենայի,

Որպէս զի իմ ժողովուրդս ձգէի ու անոնցմէ հեռանայի.

Վասն զի ամէնքը շնացողներ են

Ու նենգաւորներու ընկերութիւն են։

3 Իրենց լեզուները իրենց աղեղներուն պէս կը լարեն ստութեան համար,

Բայց ճշմարտութեան համար երկրի վրայ քաջութիւն չունին.

Վասն զի չարութենէ չարութիւն կ՚երթան

Ու զիս չեն ճանչնար, կ՚ըսէ Տէրը։

4 Ամէն մարդ թող իր ընկերէն զգուշանայ։

Բնաւ եղբօր մը մի՛ ապաւինիք.

Վասն զի ամէն եղբայր խաբէութիւն կը հնարէ

Եւ ամէն ընկեր բանսարկութիւն կ՚ընէ

5 Ու ամէն մարդ իր ընկերը կը խաբէ

Եւ ճշմարտութիւն չի խօսիր։

Անոնք իրենց լեզուները սուտ խօսելու վարժեցուցած են,

Անօրէնութիւն ընելով կը յոգնին։

6 Քու բնակարանդ նենգութեան մէջ է։

Նենգութեան պատճառով զիս ճանչնալ չեն ուզեր, կ՚ըսէ Տէրը։

7 Անոր համար զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ահա զանոնք պիտի հալեցնեմ ու պիտի փորձեմ,

Վասն զի իմ ժողովուրդիս համար ի՞նչ կրնամ ընել։

8 Անոնց լեզուն մահաբեր նետ է։

Նենգութիւն կը խօսի,

Բերնովը իր ընկերին հետ խաղաղութեամբ կը խօսի,

Բայց սրտով անոր դարան կը պատրաստէ։

9 «Միթէ այս բաներուն համար անոնք պիտի չպատժե՞մ, կ՚ըսէ Տէրը,

Կամ այսպիսի ազգէ մը իմ հոգիս վրէժ պիտի չառնէ՞»։

10 «Լեռներուն համար լաց ու ողբ

Եւ անապատի արօտներուն համար կոծ պիտի ընեմ.

Վասն զի այրեցան, անկէ մարդ չ՚անցնիր

Ու խաշինքներու ձայն չի լսուիր.

Օդին թռչուններէն մինչեւ անասունները փախան, գացին։

11 Երուսաղէմը՝ աւերակներու դէզեր

Եւ չագալներու բնակարան պիտի ընեմ

Ու Յուդայի քաղաքները անբնակ ամայութեան պիտի դարձնեմ»

12 Ո՞վ է այն իմաստուն մարդը, որ ասիկա հասկնայ

Եւ անոր՝ Աստուծոյ բերանը խօսած ըլլայ, որ ասիկա յայտնէ,

Թէ երկիրը ինչո՛ւ համար աւերուեցաւ

Ու այրած անապատի պէս եղաւ,

Ուրկէ մարդ չանցնիր։

13 Եւ Տէրը ըսաւ.

«Քանի որ անոնք իմ օրէնքս ձգեցին,

Որ իրենց առջեւ դրեր էի

Ու իմ ձայնիս մտիկ չընելով՝ անոր համեմատ չքալեցին,

14 Հապա իրենց սրտին կամակորութեանը

Եւ հայրերուն իրենց սորվեցուցած Բահաղամին ետեւէն գացին,

15 Անոր համար զօրքերու Տէրը, Իսրայէլի Աստուածը, այսպէս կ՚ըսէ.

«Ահա ես այս ժողովուրդին օշինդր պիտի կերցնեմ

Ու անոնց դառնութեան ջուր պիտի խմցնեմ։

16 Զանոնք պիտի ցրուեմ այն ազգերուն մէջ,

Որոնք ո՛չ իրենք ճանչցան, ո՛չ ալ իրենց հայրերը։

Անոնց վրայ սուր պիտի ղրկեմ,

Մինչեւ որ զանոնք հատցնեմ»։

 ԵՐՈՒՍԱՂԷՄՑԻՆԵՐԸ ՕԳՆՈՒԹԻՒՆ ԿԸ ԽՆԴՐԵՆ

17 Զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Մտածեցէ՛ք ու լալկան կիներ կանչեցէ՛ք որ գան

Եւ հանճարեղ կիներուն լուր ղրկեցէ՛ք, որ գան

18 Ու մեզի համար շուտով ողբի ձայն բարձրացնեն,

Որպէս զի մեր աչքերը արցունքներ իջեցնեն

Եւ մեր արտեւանունքները ջուրեր վազցնեն.

19 Քանզի Սիօնէն ողբի ձայն լսուեցաւ.

‘Ի՜նչպէս կործանեցանք, խիստ ամչցանք,

Վասն զի երկիրը թողուցինք,

Վասն զի թշնամիները հիմնայատակ ըրին մեր բնակարանները’»։

20 Ուրեմն, ո՛վ կիներ, Տէրոջը խօսքը լսեցէ՛ք

Եւ ձեր ականջները անոր բերնին խօսքը թող ընդունին

Ու ձեր աղջիկներուն ո՛ղբ սորվեցուցէք

Եւ ամէն կին իր դրացիին եղերերգութիւն թող սորվեցնէ։

21 Վասն զի մահը մինչեւ մեր պատուհանները ելաւ,

Մեր պալատները մտաւ,

Որպէս զի փողոցներէն՝ տղաքները

Ու հրապարակներէն երիտասարդները բնաջինջ ընէ։

22 Ըսէ թէ «Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

‘Մարդոց դիակները պիտի իյնան

Արտերու երեսին վրայ եղող աղբին պէս,

Կամ հնձողներուն ետեւը մնացած խուրձի պէս

Եւ պիտի չըլլայ մէկը, որ զանոնք հաւաքէ’»։

23 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Իմաստունը իր իմաստութիւնովը թող չպարծի

Ու զօրաւորը իր զօրութիւնովը թող չպարծի,

Հարուստը իր հարստութիւնովը թող չպարծի.

24 Բայց ան որ կը պարծի՝ թող անով պարծի,

Որ կը հասկնայ ու զիս կը ճանչնայ

Եւ գիտէ թէ ե՛ս եմ Տէրը,

Որ երկրի վրայ ողորմութիւն, իրաւունք ու արդարութիւն կ՚ընեմ.

Քանզի ես ասոնց կը հաճիմ»։

25 «Ահա օրեր պիտի գան, կ՚ըսէ Տէրը,

Երբ բոլոր թլփատուածներուն ու անթլփատներուն,

26 Եգիպտոսի եւ Յուդայի ու Եդովմի

Եւ Ամմոնի որդիներուն ու Մովաբի

Եւ իրենց մօրուքին ծայրերը կտրող անապատի բոլոր բնակիչներուն

Պիտի այցելեմ.

Վասն զի բոլոր ազգերը անթլփատ են

Ու բոլոր Իսրայէլի տունը սրտով անթլփատ է»։

10

ԿՌԱՊԱՇՏՈՒԹԻՒՆ ԵՒ ՃՇՄԱՐԻՏ ԵՐԿՐՊԱԳՈՒԹԻՒՆ

1 Ո՛վ Իսրայէլի տուն,

Տէրոջը ձեզի համար ըսած խօսքը լսեցէք։

2 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ազգերուն ճամբաները մի՛ սորվիք

Ու երկնքի նշաններէն մի՛ զարհուրիք,

Վասն զի անոնցմէ հեթանոսները կը զարհուրին։

3 Քանզի ժողովուրդներուն սովորութիւնները ունայնութիւն են,

Քանզի անտառէն փայտ կը կտրեն,

Անիկա արուեստագէտին ձեռքերուն գործն է՝ տապարով գործուած։

4 Զանիկա արծաթով եւ ոսկիով կը զարդարեն

Ու գամերով եւ ուռերով կը գամեն զանիկա ու չի շարժիր։

5 Անոնք արմաւենիի պէս շիտակ են, բայց չեն խօսիր.

Անոնք անշուշտ պիտի վերցուին, վասն զի չեն կրնար քալել։

Անոնցմէ մի՛ վախնաք, վասն զի չարիք մը չեն կրնար հասցնել,

Ո՛չ ալ բարիք ընելու կարող են։

6 Ո՛վ Տէր, քեզի նման մէ՛կը չկայ.

Դուն մեծ ես ու քու անունդ զօրութեամբ մեծ է։

7 Քեզմէ ո՞վ պիտի չվախնայ, ո՛վ ազգերու Թագաւոր,

Քանզի քեզի կը վայլէ.

Վասն զի ազգերու բոլոր իմաստուններուն մէջ

Եւ անոնց բոլոր թագաւորութիւններուն մէջ

Քեզի նման մէ՛կը չկայ։

8 Բայց անոնք բոլորովին անբան ու անմիտ են.

Անոնց կրօնքը ունայնութեան վարդապետութիւն է, փայտ է։

9 Թարսիսէն՝ ծեծուած արծաթ

Եւ Ոփազէն ոսկի կը բերուի։

Անոնք վարպետի ու ոսկերիչի ձեռքերու գործ են։

Անոնց զգեստը կապուտակ ու ծիրանի է.

Բոլորը վարպետներու գործեր են։

10 Սակայն Եհովան ճշմարիտ Աստուած է,

Անիկա կենդանի Աստուած է եւ յաւիտենական Թագաւոր։

Անոր բարկութենէն երկիրը կը դողայ

Ու ազգերը անոր սրտմտութեանը չեն դիմանար։

11 Անոնց այսպէս ըսէք.

«Այն աստուածները, որոնք երկինքն ու երկիրը չշինեցին,

Երկրէն ու երկինքներուն տակէն պիտի կործանին»։

 ԱՍՏՈՒԾՈՅ ՓԱՌԱԲԱՆՈՒԹԵԱՆ ԵՐԳ ՄԸ

12 Երկիրը իր զօրութիւնովը շինեց,

Աշխարհը իր իմաստութիւնովը հաստատեց։

Երկինքը իր խորհրդովը տարածեց։

13 Երբ իր ձայնը տայ, երկնքի մէջ ջուրերու բազմութիւն կ՚ըլլայ։

Երկրի ծայրերէն շոգիներ կը հանէ.

Անձրեւի համար փայլակներ կը շինէ,

Հով կը հանէ իր շտեմարաններէն։

14 Ամէն մարդ գիտութենէն զրկուած՝ անասուն դարձաւ.

Ամէն ոսկերիչ իր քանդակած կուռքին պատճառով ամչցաւ,

Վասն զի ձուլուած կուռքը ստութիւն է։

Անոնք հոգի չունին,

15 Անոնք ունայնութեան եւ խաբէութեան գործեր են,

Անոնց այցելութիւն եղած ատեն անոնք պիտի կորսուին։

16 Յակոբին բաժինը ասոնց պէս չէ,

Վասն զի անիկա ամէն բան Ստեղծողն է։

Իսրայէլ անոր ժառանգութեանը վիճակն է։

Անոր անունը Եհովա Սաբաւովթ է։

 ՄՕՏԵՑՈՂ ԱՔՍՈՐԸ

17 Ո՛վ բերդի մէջ բնակող,

Քու ապրանքներդ երկրէն հաւաքէ՛,

18 Քանզի Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ահա ես այս անգամ երկրին բնակիչները դուրս պիտի նետեմ

Ու զանոնք նեղութեան մէջ պիտի ձգեմ, որպէս զի զգան»։

19 Վա՜յ ինծի իմ հարուածիս համար,

Իմ վէրքս անդարմանելի է

Եւ ես ըսի. «Իրաւցընէ ասիկա ցաւ է

Ու զանիկա պիտի կրեմ»։

20 Իմ վրանս կործանուեցաւ եւ բոլոր չուաններս փրթան.

Տղաքներս ինծմէ հեռացան ու չկան.

Ասկէ յետոյ վրանս կանգնեցնող

Ու վարագոյրներս կախող չկայ։

21 Վասն զի հովիւները յիմարացան

Եւ Տէրը չխնդրեցին.

Անոր համար յաջողութիւն չգտան

Ու անոնց բոլոր հօտը ցրուեցաւ։

22 Ահա հիւսիսի երկրէն գուժի ձայն

Եւ մեծ խռովութիւն կու գայ,

Որպէս զի Յուդայի քաղաքները աւերակ

Ու չագալներու բնակարան ընէ։

23 Գիտեմ, ո՛վ Տէր, թէ մարդուն ճամբան իր ձեռքը չէ,

Քալող մարդը իր քալուածքը շտկելու կարող չէ։

24 Ո՛վ Տէր, զիս խրատէ, բայց չափաւորութեամբ,

Ո՛չ թէ քու բարկութիւնովդ, չըլլայ թէ զիս սպառես։

25 Քու սրտմտութիւնդ քեզ չճանչցող ազգերուն վրայ

Եւ քու անունդ չկանչող ազգատոհմերուն վրայ թափէ.

Վասն զի Յակոբը կերան։

Զանիկա կերան ու հատցուցին

Եւ անոր բնակավայրը աւերակ դարձուցին։

11

ԵՐԵՄԻԱ ԵՒ ՈՒԽՏԸ

1 Ահա խօսքը, որ Տէրոջը կողմէ Երեմիային եղաւ՝ ըսելով. 2 «Այս ուխտին խօսքերուն մտիկ ըրէ՛ք եւ Յուդայի մարդոցը ու Երուսաղէմի բոլոր բնակիչներուն ալ յայտնեցէ՛ք։ Եւ դուն անոնց ըսէ՛. 3 Իսրայէլի Տէր Աստուածը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Անիծեալ ըլլայ այն մարդը, որ մտիկ չ՚ըներ այն ուխտին խօսքերուն, 4 Որոնք ես ձեր հայրերուն պատուիրեցի Եգիպտոսի երկրէն, այն երկաթի հնոցէն զանոնք հանած օրս ու ըսի. ‘Իմ ձայնիս մտիկ ըրէ՛ք ու ձեզի հրամայածս գործադրեցէ՛ք, որպէս զի դուք իմ ժողովուրդս ըլլաք ու ես ձեր Աստուածը ըլլամ. 5 Որպէս զի հաստատեմ այն երդումը, որ ձեր հայրերուն ըրի, այնպիսի երկիր մը տալու անոնց, ուր կաթ ու մեղր կը բղխի, ինչպէս այսօր կ՚երեւնայ’։ Եւ ես պատասխան տուի ու ըսի. ‘Ամէն, ո՛վ Տէր’»։

6 Տէրը ինծի ըսաւ. «Այս բոլոր խօսքերը Յուդայի քաղաքներուն մէջ ու Երուսաղէմի փողոցներուն մէջ կանչելով՝ ըսէ՛. ‘Այս ուխտին խօսքերուն մտիկ ըրէ՛ք ու զանոնք գործադրեցէք’, 7 Վասն զի ձեր հայրերը խստութեամբ խրատեցի, զանոնք Եգիպտոսի երկրէն հանած օրէս մինչեւ այսօր, կանուխ ելլելով ըսի. ‘Իմ ձայնիս մտիկ ըրէ՛ք’։ 8 Բայց անոնք մտիկ չըրին ու իրենց ականջը չխոնարհեցուցին, հապա ամէն մարդ իր չար սրտին կամակորութեանը համեմատ քալեց, ուստի ես ալ անոնց վրայ պիտի բերեմ այն ուխտին բոլոր խօսքերը, որոնք ես անոնց պատուիրեցի որ ընեն, բայց անոնք չըրին’։ 9 Եւ Տէրը ինծի ըսաւ. ‘Յուդայի մարդոցը մէջ ու Երուսաղէմի բնակիչներուն մէջ դաւաճանութիւն գտնուեցաւ։ 10 Անոնք իմ խօսքերուս մտիկ չընելով՝ իրենց նախահայրերուն անօրէնութիւններուն դարձան եւ օտար աստուածներու ետեւէ գացին, որպէս զի անոնց ծառայութիւն ընեն։ Իսրայէլի տունը ու Յուդայի տունը իրենց հայրերուն հետ ըրած ուխտս աւրեցին’։

11 Անոր համար Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ահա ես այնպիսի չարիք պիտի բերեմ անոնց վրայ,

Որմէ կարող պիտի չըլլան ազատիլ։

Ինծի պիտի աղաղակեն, բայց անոնց մտիկ պիտի չընեմ»։

12 Յուդայի քաղաքներն ու Երուսաղէմի բնակիչները պիտի երթան,

Պիտի աղաղակեն այն աստուածներուն, որոնց խունկ ծխեր էին.

Բայց անոնց ձախորդութեան ժամանակը

Բնաւ պիտի չազատեն զանոնք։

13 Քանզի քու աստուածներդ, ո՛վ Յուդա,

Քու քաղաքներուդ թիւին չափ եղան,

Երուսաղէմի փողոցներուն թիւին չափ։

Ամօթալից կռապաշտութեան համար սեղաններ,

Բահաղին խունկ ծխելու համար սեղաններ կանգնեցուցիք։

14 «Ուստի դուն այս ժողովուրդին համար աղօթք մի՛ ըներ

Ու անոնց համար խնդրուածքով ու պաղատանքով մի՛ աղաչեր.

Քանզի երբ իրենց վրայ հասած չարիքին համար ինծի աղաղակեն,

Անոնց մտիկ պիտի չընեմ։

15 Իմ սիրելիս ի՞նչ բաժին ունի իմ տանս մէջ,

Քանի որ շատերուն հետ անօրէնութիւն գործեր է.

Սուրբ զոհն ալ քեզմէ վերցուեցաւ։

Քանզի դուն քու չարութիւնովդ կ՚ուրախանաս։

16 Տէրը քու անունդ

Կանանչ, գեղեցիկ ու բարեպտուղ ձիթենի դրաւ,

Բայց անոր վրայ մեծ աղմուկի ձայնով կրակ բռնկցուց

Եւ անոր ոստերը սպառեցան։

17 Քեզ տնկող զօրքերու Տէրը

Քեզի չարիք կամեցաւ։

Իսրայէլի տանը ու Յուդայի տանը չարութեանը համար,

Որ անոնք գործեցին

Եւ Բահաղի խունկ ծխելով՝ զիս բարկացուցին»։

 ԴԱՒ ՄԸ ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ԿԵԱՆՔԻՆ ԴԷՄ

18 Տէրը ինծի գիտցուց ու զանիկա գիտցայ.

Այն ատեն ինծի անոնց չար գործերը ցուցուց։

19 Բայց ես մորթուելու տարուող ընտանեցած գառի մը պէս էի

Ու չէի գիտեր թէ անոնք ինծի համար նենգութիւններ կը հնարէին՝ ըսելով.

«Ծառը իր պտուղովը կործանենք

Եւ զանիկա կենդանիներուն երկրէն բնաջինջ ընենք,

Որ անոր անունը անգամ մըն ալ չյիշուի»։

20 Սակայն, ո՛վ Տէր զօրութիւններու, արդա՛ր Դատաւոր,

Որ սիրտն ու միտքը կը քննես,

Անոնցմէ առնելիք վրէժդ ինծի ցուցուր,

Քանզի իմ դատս քեզի յանձնեցի։

21 Ուստի Տէրը այսպէս կ՚ըսէ Անաթովթի մարդոցը համար,

Որոնք քու հոգիդ կը փնտռեն ու կ՚ըսեն.

«Տէրոջը անունովը մարգարէութիւն մի՛ ըներ,

Որպէս զի մեր ձեռքերովը չմեռնիս»։

22 Անոր համար զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ահա ես զանոնք պիտի պատժեմ,

Կտրիճները սուրով պիտի մեռնին,

Անոնց տղաքներն ու աղջիկները սովամահ պիտի ըլլան,

23 Անոնցմէ մէկը պիտի չմնայ.

Վասն զի ես Անաթովթի մարդոցը վրայ՝

Անոնց պատուհասի տարին՝ չարիք պիտի բերեմ»։

12

ԵՐԵՄԻԱ ՏԷՐԸ ԿԸ ՀԱՐՑԱՊՆԴԷ

1 Ո՛վ Տէր, երբ քեզի դէմ գանգատիմ, դուն արդար պիտի գտնուիս.

Սակայն իրաւունքի վրայով պիտի խօսիմ քեզի.

Ինչո՞ւ ամբարիշտներուն ճամբան կը յաջողի

Ու բոլոր նենգութիւն ընողները հանգստութիւն կը վայելեն։

2 Դուն զանոնք տնկեցիր եւ անոնք արմատացան։

Անոնք կ՚աճին ու պտուղ կու տան։

Դուն անոնց բերնին մօտ ես,

Բայց անոնց սրտէն հեռու ես։

3 Դուն, ո՛վ Տէր, զիս ճանչցար,

Զիս տեսար ու իմ միտքս քու առջեւդ քննեցիր։

Զատէ զանոնք մորթուելու ոչխարներու պէս,

Սպանդի օրուան համար պատրաստէ։

4 Մինչեւ ե՞րբ երկիրը սուգ պիտի բռնէ

Իր բնակիչներուն չարութեանը համար

Ու բոլոր դաշտին խոտը պիտի չորնայ։

Անասուններն ու թռչունները հեռացան,

Վասն զի ըսին. «Անիկա մեր վախճանը պիտի չտեսնէ»։

5 «Եթէ դուն հետեւակներուն հետ վազեցիր ու քեզ յոգնեցուցին,

Հապա ձիաւորներուն հետ ի՞նչպէս պիտի մրցիս։

Դուն որ խաղաղութեան երկրին մէջ ապահով ես,

Ի՞նչ պիտի ընես՝ երբ Յորդանան գետը յորդի։

6 Քանզի քու եղբայրներդ ու քու հօրդ տունն ալ,

Անոնք անգամ քեզի դէմ նենգութիւն ըրին

Եւ քու ետեւէդ բարձրաձայն աղաղակեցին։

Թէեւ անոնք քեզի աղէկ բաներ ալ խօսին,

Դուն անոնց մի՛ հաւատար»։

 ՏԷՐՈՋԸ ՎԻՇՏԸ ԻՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ ՀԱՄԱՐ

7 «Իմ տունս թողուցի, իմ ժառանգութիւնս ձգեցի,

Հոգիիս սիրածը իր թշնամիներուն ձեռքը տուի։

8 Իմ ժառանգութիւնս անտառի առիւծին պէս եղաւ ինծի,

Անիկա բարձր ձայնով իմ վրաս պոռաց։

Այդ պատճառով զանիկա ատեցի։

9 Իմ ժառանգութիւնս գոյնզգոյն թռչունի մը պէս եղաւ ինծի,

Թռչունները անոր չորս կողմն են։

Եկէ՛ք, անապատին բոլոր գազանները հաւաքեցէ՛ք,

Բերէ՛ք, որ ուտեն։

10 Շատ հովիւներ իմ այգիս աւերեցին,

Իմ բաժինս ոտնակոխ ըրին

Եւ իմ ցանկալի վիճակս ամայի անապատի դարձուցին։

11 Զանիկա ամայութեան դարձուցին,

Որը ամայի ըլլալով իմ առջեւս սուգ բռնեց։

Բոլոր երկիրը ամայացաւ,

Քանզի մարդ մը չկայ, որ այս բաներուն մասին մտածէ։

12 Անապատին բոլոր բլուրներուն վրայ աւարառուներ եկան.

Վասն զի Տէրոջը սուրը կ՚ուտէ

Երկրին մէկ ծայրէն մինչեւ միւս ծայրը։

Ոեւէ մարմնի խաղաղութիւն չկայ։

13 Ցորեն ցանեցին, բայց փուշ պիտի հնձեն.

Աշխատանք թափեցին, բայց օգուտ պիտի չտեսնեն.

Տէրոջը սաստիկ բարկութեանը պատճառով

Ձեր արդիւնքներէն պիտի ամչնաք։

 ՏԷՐՈՋԸ ԽՈՍՏՈՒՄԸ ԻՍՐԱՅԷԼԻ ԴՐԱՑԻՆԵՐՈՒՆ

14 Այսպէս կ՚ըսէ Տէրը իմ չար դրացիներուս համար,

Որոնք իմ ժողովուրդիս՝ Իսրայէլին տուած ժառանգութեան կը դպչին.

«Ահա ես զանոնք իրենց երկրին երեսէն պիտի խլեմ,

Յուդային տունն ալ անոնց մէջէն պիտի խլեմ։

15 Զանոնք խլելէս ետքը

Պիտի դառնամ անոնց ողորմիմ

Եւ ամէն մէկը՝ իր ժառանգութեանը

Ու ամէն մէկը իր երկիրը պիտի դարձնեմ։

16 Եթէ անոնք իմ ժողովուրդիս ճամբաները սորվին

Ու իմ անունովս երդում ընեն՝ ըսելով ‘Կենդանի է Տէրը’

(Ինչպէս անոնք իմ ժողովուրդիս՝ Բահաղի անունովը երդում ընել սորվեցուցին),

Այն ատեն իմ ժողովուրդիս մէջ պիտի հաստատուին։

17 Բայց եթէ մտիկ չընեն,

Այն ատեն այն ազգը արմատէն պիտի խլեմ

Ու պիտի կորսնցնեմ», կ՚ըսէ Տէրը։

13

ՔԹԱՆԷ ԳՕՏԻՆԵՐԸ

1 Տէրը ինծի այսպէս ըսաւ. «Գնա՛, քեզի քթանէ գօտի մը ծախու ա՛ռ եւ զանիկա մէջքդ կապէ՛ ու զանիկա ջուրը մի՛ խոթեր»։ 2 Ուստի Տէրոջը խօսքին համաձայն գօտին ծախու առի ու մէջքս կապեցի։ 3 Երկրորդ անգամ Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ՝ ըսելով. 4 «Այն ծախու առած գօտիդ, որ քու մէջքդ է, ա՛ռ ու ելի՛ր Եփրատ գնա եւ հոն վէմին ծակին մէջ պահէ՛ զանիկա»։ 5 Ես գացի եւ զանիկա Եփրատի եզերքը պահեցի, ինչպէս Տէրը ինծի պատուիրեց։ 6 Եւ շատ օրեր ետքը Տէրը ինծի ըսաւ. «Ելի՛ր, Եփրատ գնա՛, անկէ ա՛ռ այն գօտին, որ քեզի հրամայեցի հոն պահել»։ 7 Ես ալ Եփրատ գացի ու փորելով՝ գօտին այն պահած տեղէս առի. բայց գօտին փտտեր էր ու բնաւ բանի մը չէր գար։

8 Եւ Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ ըսելով.

9 «Յուդային հպարտութիւնը

Ու Երուսաղէմին մեծ հպարտութիւնը այդպէս պիտի աւրեմ։

10 Այս չար ժողովուրդը,

Որ իմ խօսքերս լսել չեն ուզեր

Ու իրենց սրտին կամակորութիւնովը կը քալեն,

Օտար աստուածներու ետեւէ կ՚երթան

Անոնց ծառայութիւն ընելու եւ անոնց երկրպագութիւն ընելու համար՝

Այդ անպիտան գօտիին պէս պիտի ըլլան։

11 Վասն զի ինչպէս մարդը գօտին իր մէջքը կը կապէ,

Իսրայէլին բոլոր տունն ու Յուդային բոլոր տունը

Ինծի այնպէս կապեր էի, կ՚ըսէ Տէրը,

Որպէս զի ինծի ժողովուրդ ըլլան,

Նաեւ՝ անուն եւ փառք ու պարծանք։

Բայց անոնք մտիկ չըրին։

ԳԻՆԻԻ ՏԻԿԸ

12 Նաեւ այս խօսքը ըսէ անոնց.

‘Իսրայէլի Տէր Աստուածը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ամէն տիկ գինիով պիտի լեցուի»’.

Բայց անոնք քեզի պիտի ըսեն.

‘Միթէ մենք չե՞նք գիտեր թէ ամէն տիկ գինիով պիտի լեցուի’։

13 Դուն ալ անոնց ըսէ.

‘Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

Ահա ես այս երկրին բոլոր բնակիչները

Ու Դաւիթին աթոռին վրայ նստող թագաւորները

Եւ քահանաներն ու մարգարէները

Ու Երուսաղէմի բոլոր բնակիչները արբեցութեամբ պիտի լեցնեմ

14 Եւ զանոնք իրարու զարնելով պիտի կոտրտեմ,

Հայրերը տղոցը հետ մէկտեղ կ՚ըսէ Տէրը

Եւ անոնց պիտի չգթամ ու պիտի չխնայեմ

Եւ առանց ողորմելու զանոնք բնաջինջ պիտի ընեմ’։

 ԵՐԵՄԻԱ ՀՊԱՐՏՈՒԹԵՆԷ ԿԸ ԶԳՈՒՇԱՑՆԷ

15 Մտի՛կ ըրէք, ակա՛նջ տուէք, մի՛ հպարտանաք,

Վասն զի Տէրը խօսեցաւ։

16 Ձեր Տէր Աստուծոյն փառք տուէ՛ք՝

Դեռ խաւարը ձեր վրայ չհասած

Ու ձեր ոտքերը մութ լեռներու վրայ չհասած

Եւ ձեր լոյսի սպասած ատենը

Աստուած զանիկա մահուան ստուերի չփոխած

Ու զանիկա թանձր մէգի չդարձուցած։

17 Բայց եթէ մտիկ չընէք,

Ձեր հպարտութեանը համար իմ հոգիս ծածուկ տեղեր պիտի լայ

Եւ իմ աչքս դառնօրէն պիտի լայ ու արցունք պիտի թափէ,

Վասն զի Տէրոջը հօտը գերի առնուեցաւ։

18 Թագաւորին ու թագուհիին ըսէ.

«Ձեր անձը խոնարհեցուցէ՛ք ու գետնի վրայ նստեցէ՛ք,

Վասն զի ձեր գլխէն ձեր փառաւոր թագը ինկաւ»։

19 Հարաւային քաղաքները գոցուեցան

Ու բացող մը չկայ.

Բոլոր Յուդա գերութեան գնաց.

Ամէնքը գերութեան գացին։

20 «Աչքերնիդ վերցուցէ՛ք եւ հիւսիսի կողմէն եկողներուն նայեցէ՛ք.

Քեզի տրուած հօտը, քու փառքերուդ խաշինքը ո՞ւր են։

21 Ի՞նչ պիտի ըսես, երբ քեզի այցելութիւն ընեն,

Վասն զի դուն անոնց սորվեցուցիր, որ քու վրադ իշխան եւ գլուխ ըլլան.

Միթէ քեզ ծննդական կնոջ պէս ցաւեր պիտի չբռնե՞ն։

22 Ու եթէ սրտիդ մէջ ըսես.

‘Այս բաները ինչո՞ւ հանդիպեցան ինծի’,

Քու անօրէնութեանդ շատութենէն քու քղանցքներդ բացուեցան

Եւ գարշապարներդ բռնութեամբ մերկացան։

23 Միթէ կարելի՞ է որ Եթովպիացին իր մորթը՝

Կամ ինձը իր խայտուցները փոխէ,

Որ դուք ալ, չարութիւն ընելու սորված ըլլալով,

Կարենաք աղէկութիւն ընել։

24 Ուստի անապատի հովէն վերցուած մղեղի պէս

Պիտի ցրուեմ զանոնք։

25 Այս է քու վիճակդ եւ քու բաժինդ,

Որ ես քեզի որոշեցի, կ՚ըսէ Տէրը,

Քանզի զիս մոռցար ու ստութեան ապաւինեցար։

26 Ուստի ես ալ քու քղանցքներդ քու երեսիդ վրայ վերցուցի

Ու քու անարգանքդ երեւցաւ։

27 Ես քու շնութիւններդ ու վրնջիւններդ

Եւ քու լիրբ պոռնկութիւնդ

Ու բլուրներու վրայ եւ դաշտի վրայ քու ըրած պղծութիւններդ տեսայ։

Վա՜յ քեզի, ո՛վ Երուսաղէմ.

Պիտի չմաքրուի՞ս եւ մինչեւ ե՞րբ»։

14

ԱՀԱՒՈՐ ԵՐԱՇՏԸ

1 Տէրոջը խօսքը, որ Երեմիային եղաւ երաշտութեան վրայով։

2 «Յուդան սուգ կը բռնէ

Եւ անոր դռները կը նուաղին։

Անոնք գետնի վրայ տրտում կը նստին,

Երուսաղէմին աղաղակը բարձրացաւ։

3 Անոնց ազնուականները իրենց մանուկները ջուրի կը ղրկեն։

Անոնք աւազանները գացին, բայց ջուր չգտան

Եւ դարձան՝ իրենց պարապ ամաններով։

Ամչցան ու պատկառեցան եւ գլուխնին ծածկեցին։

4 Երկրի վրայ անձրեւ չըլլալուն պատճառով ու

Գետինը ճաթելուն համար,

Երկրագործները ամչցան եւ գլուխնին ծածկեցին։

5 Քանզի եղնիկը դաշտի մէջ ծնաւ,

Բայց խոտ չըլլալուն համար իր ձագը թողուց։

6 Վայրենի էշերը բլուրներու վրայ կայնեցան

Եւ չագալներու պէս օդը ծծեցին։

Աչքերնին տկարացաւ, վասն զի խոտ չկար։

7 Թէեւ մեր անօրէնութիւնները մեզի դէմ կը վկայեն,

Մեր յանցանքները շատ են,

Քեզի դէմ մեղք գործեցինք,

Սակայն, ո՛վ Տէր, քու անուանդ համար ըրէ։

8 Ո՛վ Իսրայէլի Յոյսը՝

Նեղութեան ատեն անոր Փրկիչը՝

Ինչո՞ւ համար երկրի վրայ հիւրի պէս

Ու գիշերները իջեւանող ճամբորդի պէս ըլլաս։

9 Ինչո՞ւ համար ապշած մարդու պէս

Կամ ազատուելու կարողութիւն չունեցողի պէս ըլլաս։

Բայց դո՛ւն, ո՛վ Տէր, մեր մէջ ես,

Մենք քու անունովդ կոչուած ենք, ուստի

Մեզ մի՛ թողուր»։

10 Այսպէս կ՚ըսէ Տէրը այս ժողովուրդին համար.

«Անոնք աստանդական շրջիլը սիրեցին

Եւ իրենց ոտքերը չզսպեցին։

Տէրը անոնց չհաւնեցաւ.

Ուստի անոնց անօրէնութիւնը պիտի յիշէ

Ու անոնց մեղքերը պիտի պատժէ»։

11 Եւ Տէրը ինծի ըսաւ.

«Այս ժողովուրդին բարօրութեան համար աղօթք մի՛ ըներ։

12 Եթէ անոնք ծոմ պահեն,

Անոնց աղաղակին մտիկ պիտի չընեմ

Ու եթէ ողջակէզ կամ զոհ մատուցանեն,

Զանոնք պիտի չընդունիմ.

Հապա սուրով, սովով եւ ժանտախտով

Պիտի սպառեմ զանոնք»։

13 Ու ես ըսի. «Աւա՜ղ, ո՛վ Տէր Եհովա,

Ահա մարգարէները անոնց կ՚ըսեն.

‘Սուր պիտի չտեսնէք

Ու ձեր մէջ սով պիտի չըլլայ,

Հապա ձեզի այս տեղ խաղաղութիւն պիտի տամ’»։

14 Այն ատեն Տէրը ինծի ըսաւ.

«Մարգարէները իմ անունովս սուտ մարգարէութիւն կ՚ընեն։

Զանոնք ես չղրկեցի եւ անոնց չհրամայեցի

Ու անոնց չխօսեցայ։

Անոնք ձեզի սուտ տեսիլքներ, սնոտի գուշակութիւններ

Եւ իրենց սրտին խաբէութիւնները կը մարգարէանան»։

15 Ուստի Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Այն մարգարէներուն համար, որոնք իմ անունովս մարգարէութիւն կ՚ընեն

(Թէպէտեւ զանոնք ես չղրկեցի)

Ու կ՚ըսեն թէ ‘Այս երկրին մէջ սուր ու սով պիտի չըլլայ’,

Այն մարգարէները սուրով ու սովով պիտի կորսուին

16 Եւ այն ժողովուրդը, որոնց անոնք մարգարէութիւն կ՚ընեն,

Սուրին ու սովին միջոցով

Երուսաղէմի փողոցները պիտի ձգուին

Եւ զանոնք եւ անոնց կիները, տղաքներն ու աղջիկները

Թաղող պիտի չգտնուի

Ու անոնց վրայ իրենց չարութիւնը պիտի թափեմ»։

17 «Ուստի անոնց՝ այս խօսքը ըսէ.

‘Գիշեր ու ցորեկ աչքերս արցունք պիտի թափեն

Ու բնաւ պիտի չդադարին,

Վասն զի իմ ժողովուրդիս կոյս աղջիկը մեծ կոտորածով,

Խիստ սաստիկ հարուածով կոտորուեցաւ։

18 Եթէ դաշտը ելլեմ

Ահա սուրով մեռցուածներ

Եւ եթէ քաղաքը մտնեմ,

Ահա սովով տկարացածներ կան։

Վասն զի թէ՛ մարգարէն եւ թէ՛ քահանան

Իրենց չգիտցած երկիրը կը պտըտին’»։

 ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԿԸ ՊԱՂԱՏԻ

19 Միթէ Յուդան բոլորովին մերժեցի՞ր.

Քու հոգիդ Սիօնէն զզուեցա՞ւ.

Մեզի ինչո՞ւ այնպէս զարկիր, որ մեզի բժշկութիւն չըլլայ։

Մենք խաղաղութեան սպասեցինք, բայց խռովութիւն եկաւ,

Բժշկութեան ժամանակին սպասեցինք, բայց վիրաւորները շատցան։

20 Մե՛նք, ով Տէր, մեր ամբարշտութիւնը

Ու մեր հայրերուն անօրէնութիւնը կը ճանչնանք

Եւ մենք քեզի դէմ մեղք գործեցինք, սակայն

21 Քու անուանդ համար մեզմէ մի՛ զզուիր,

Քու փառքիդ աթոռը մի՛ անարգեր.

Մեզի հետ ըրած ուխտդ յիշէ եւ զանիկա մի՛ աւրեր։

22 Միթէ հեթանոսներուն չաստուածներուն մէջ անձրեւ տուող մը կա՞յ,

Կամ թէ երկինքնե՞րը կու տան անձրեւը։

Չէ՞ որ ասիկա ընողը դո՛ւն ես, ո՛վ մեր Տէր Աստուածը.

Ուստի քեզի կը յուսանք,

Վասն զի ասոնց ամէնքը դուն ըրիր։

15

ԴԱՏԱՎՃԻՌ ՅՈՒԴԱՅԻ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ ՀԱՄԱՐ

1 Տէրը ինծի ըսաւ.

«Եթէ Մովսէսն ու Սամուէլն ալ իմ առջեւս կայնէին,

Նորէն ժողովուրդին վրայ հաճութիւն պիտի չունենայի։

Զանոնք առջեւէս վռնտէ ու թող դուրս ելլեն։

2 Եւ եթէ քեզի՝ ‘Ո՞ւր ելլենք’ ըսեն,

Այն ատեն անոնց ըսէ. ‘Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

Մահուան համար որոշուածները՝ մահուան,

Սուրի համար որոշուածները՝ սուրի,

Սովի համար որոշուածները՝ սովի

Ու գերութեան համար որոշուածները գերութեան թող ելլեն’։

3 «Անոնց վրայ չորս տեսակ պատիժ պիտի ղրկեմ, կ՚ըսէ Տէրը.

Մեռցնելու համար՝ սուրը,

Պատառելու համար՝ շուները,

Ուտելու ու ապականելու համար՝

Երկնքի թռչուններն ու երկրի գազանները։

4 Զանոնք, նեղութիւն կրելու համար,

Երկրի բոլոր թագաւորութիւններուն ձեռքը պիտի մատնեմ,

Յուդայի թագաւորին Եզեկիային որդիին Մանասէին պատճառով եւ

Երուսաղէմի մէջ անոր ըրած բաներուն համար։

5 «Ո՞վ քեզի պիտի խնայէ, ո՛վ Երուսաղէմ

Ու ո՞վ քեզի ցաւակից պիտի ըլլայ,

Քու որպիսութիւնդ հարցնելու համար ո՞վ պիտի գայ»։

6 «Դուն զիս թողուցիր, կ՚ըսէ Տէրը ու ետ գացիր.

Ես ալ իմ ձեռքս քու վրադ պիտի երկնցնեմ եւ քեզ պիտի կորսնցնեմ.

Քեզի գթալէն ձանձրացայ։

7 Զանոնք երկրին դռներուն մէջ պիտի հոսեմ իբր թէ հեծանոցով.

Իմ ժողովուրդս անզաւակ պիտի թողում եւ պիտի կորսնցնեմ,

Վասն զի անոնք իրենց ճամբաներէն չդարձան։

8 Անոնց որբեւարիները ծովուն աւազէն աւելի շատցուցի իմ առջեւս.

Անոնց վրայ ու երիտասարդին մօրը վրայ

Կէսօրուան ատեն աւարառու բերի.

Անոր վրայ յանկարծ արհաւիրք ու սոսկում ձգեցի։

9 Եօթը զաւակ ծնանողը նուաղեցաւ,

Իր հոգին աւանդեց,

Ցորեկը անոր արեւը մարը մտաւ.

Անիկա ամչցաւ ու նախատուեցաւ

Եւ անոնց մնացորդը իրենց թշնամիներուն առջեւ

Սուրի պիտի մատնեմ», կ՚ըսէ Տէրը։

 ԵՐԵՄԻԱ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԿԸ ԳԱՆԳԱՏԻ

10 Վա՜յ ինծի, ո՛վ մայրս,

Որ զիս բոլոր երկրի համար

Կռիւի մարդ ու վէճի մարդ ծնար.

Ո՛չ ես շահով ստակ տուի,

Ո՛չ ալ ինծի շահով ստակ տուին,

Սակայն ամէնքը զիս կ՚անիծեն։

11 Տէրը կ՚ըսէ. «Անշո՛ւշտ քեզ պիտի ազատեմ

Ու երջանիկ պիտի ըլլաս։

Անշո՛ւշտ նեղութեան ու տառապանքի ժամանակ

Թշնամիիդ քեզի աղաչել պիտի տամ։

12 Մէկը կրնա՞յ կոտրել երկաթը, ան ալ հիւսիսային երկաթը եւ պղինձը։

13 Քու բոլոր մեղքերուդ համար՝ բոլոր սահմաններուդ մէջ

Քու ստացուածքդ ու գանձերդ ձրիապէս յափշտակութեան պիտի մատնեմ։

14 Անծանօթ երկրին մէջ թշնամիներուդ ծառայ պիտի ընեմ քեզ,

Վասն զի իմ բարկութենէս կրակ վառեցաւ,

Որը ձեր վրայ պիտի բորբոքի»։

15 Ո՛վ Տէր, դուն իմ վիճակս գիտես.

Զիս յիշէ՛ եւ ինծի այցելութիւն ըրէ՛

Ու իմ հալածիչներէս իմ վրէժս ա՛ռ.

Քու երկայնամտութեամբդ զիս մի՛ վերցներ.

Յիշէ՛ թէ քեզի համար նախատինք կրեցի։

16 Ես քու խօսքերդ գտածիս պէս՝ զանոնք կերայ։

Քու խօսքդ իմ սրտիս ցնծութիւն եւ ուրախութիւն եղաւ.

Վասն զի քու անունովդ կոչուեցայ,

Ո՛վ զօրքերու Տէր Աստուած։

17 Ծաղր ընողներուն ժողովին մէջ չնստեցայ ու չզուարճացայ.

Քու ձեռքդ իմ վրաս ըլլալուն համար առանձին նստեցայ,

Վասն զի քու բարկութիւնովդ զիս լեցուցած էիր։

18 Ինչո՞ւ իմ ցաւս՝ մշտնջենաւոր

Եւ իմ վէրքս անդարմանելի է

Եւ բժշկուիլ չուզեր։

Դուն ինծի բոլորովին նենգ

Ու անհաւատարիմ ջուրերու պէ՞ս պիտի ըլլաս։

19 Անոր համար Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Եթէ դառնաս՝ ես քեզ պիտի վերականգնեմ

Ու իմ առջեւս պիտի կայնիս։

Եթէ պատուականը անարգէն զատես,

Իմ բերնիս պէս պիտի ըլլաս։

Անոնք քեզ պիտի դառնան,

Բայց դուն անոնց մի՛ դառնար։

20 Քեզ այս ժողովուրդին՝ պղնձէ ամուր պարիսպի պէս պիտի ընեմ։

Քեզի հետ պիտի պատերազմին,

Բայց պիտի չկրնան քեզի յաղթել.

Վասն զի ես քեզի հետ եմ՝

Քեզ փրկելու ու ազատելու համար

21 Եւ քեզ չարերուն ձեռքէն պիտի ազատեմ

Ու բռնաւորներուն ձեռքէն պիտի փրկեմ», կ՚ըսէ Տէրը։

16

ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԿԱՄՔԸ ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ԿԵԱՆՔԻՆ ՀԱՄԱՐ

1 Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ՝ ըսելով.

2 «Քեզի կին մի՛ առներ։

Այս տեղ տղաքներ ու աղջիկներ մի՛ ունենար,

3 Քանզի այս տեղ ծնած տղաքներուն ու աղջիկներուն համար

Եւ այս երկրին մէջ զանոնք ծնանող մայրերուն ու հայրերուն համար

Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

4 ‘Անոնք մահառիթ հիւանդութիւններով պիտի մեռնին։

Անոնց համար սուգ պիտի չբռնուի ու անոնք պիտի չթաղուին։

Երկրի երեսին վրայ աղբի պէս պիտի ըլլան։

Սուրով ու սովով պիտի հատնին։

Անոնց դիակները երկնքի թռչուններուն

Ու երկրի գազաններուն կերակուր պիտի ըլլան’»։

5 Քանզի Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Սուգի տուն մի՛ մտներ ու լալու մի՛ երթար,

Անոնց համար մի՛ ողբար,

Վասն զի այս ժողովուրդէն վերցուցի իմ խաղաղութիւնս,

Ողորմութիւնս ու գթութիւնս։

6 Այս երկրին մեծերն ու պզտիկները

Պիտի մեռնին եւ պիտի չթաղուին,

Անոնց համար սուգ պիտի չընեն,

Իրենց մարմիններուն վրայ կտրածներ պիտի չընեն,

Անոնց համար իրենց մազերը պիտի չփետտեն,

7 Մեռելի մը վրայով մխիթարութեան համար

Սուգի հաց պիտի չբաժնեն,

Անոնց հայրերուն ու մայրերուն համար

Մխիթարութեան բաժակը անոնց պիտի չխմցնեն։

8 Կոչունքի տուն ալ մի՛ մտներ,

Որ անոնց հետ նստիս ուտելու եւ խմելու համար»։

9 Վասն զի զօրքերուն Տէրը, Իսրայէլին Աստուածը, այսպէս կ՚ըսէ.

«Ահա ես այս տեղէն, ձեր աչքին առջեւէն ու ձեր օրերուն մէջ

Ցնծութեան ձայնը եւ ուրախութեան ձայնը,

Փեսային ձայնն ու հարսին ձայնը պիտի դադրեցնեմ։

10 Ու երբ այս բոլոր խօսքերը այս ժողովուրդին ըսես եւ անոնք քեզի հարցնեն՝

‘Ինչո՞ւ համար Տէրը բոլոր այս մեծ չարիքին վրայ խօսեցաւ

Ու ի՞նչ է մեր անօրէնութիւնն ու մեր մեղքը,

Որ մեր Տէր Աստուծոյն դէմ գործեր ենք’,

11 Այն ատեն անոնց ըսէ.

‘Վասն զի ձեր հայրերը զիս թողուցին, կ՚ըսէ Տէրը

Եւ ուրիշ աստուածներու ետեւէ գացին,

Անոնց ծառայութիւն ըրին եւ անոնց երկրպագութիւն ըրին.

Զիս թողուցին ու իմ օրէնքս չպահեցին։

12 Եւ դուք ձեր հայրերէն աւելի չարութիւն ըրիք,

Ինծի մտիկ չընելով՝

Ձեզմէ ամէն մէկը իր չար սրտին կամակորութեանը ետեւէն գնաց։

13 Ես ալ այս երկրին երեսէն ձեզ պիտի փոխադրեմ

Այնպիսի երկիր մը, որ չէք ճանչնար

Ո՛չ դուք, ո՛չ ալ ձեր հայրերը

Ու հոն ցորեկ ու գիշեր օտար աստուածներու ծառայութիւն պիտի ընէք,

Վասն զի ձեզի ողորմութիւն պիտի չընեմ’»։

 ԱՔՍՈՐԷՆ ՎԵՐԱԴԱՐՁ

14 «Անոր համար ահա օրեր պիտի գան, կ՚ըսէ Տէրը,

Երբ ա՛լ պիտի չըսուի թէ ‘Կենդանի է Տէրը,

Որ Իսրայէլի որդիները Եգիպտոսի երկրէն հանեց’։

15 Բայց ‘Կենդանի է Տէրը,

Որ Իսրայէլի որդիները հանեց հիւսիսային երկրէն

Եւ այն բոլոր երկիրներէն՝ ուր զանոնք քշեր էր’.

Քանզի զանոնք պիտի դարձնեմ իրենց երկիրը,

Որ իրենց հայրերուն տուած էի»։

 ԳԱԼԻՔ ՊԱՏՈՒՀԱՍԸ

16 «Ահա ես շատ ձկնորսներ բերել պիտի տամ, կ՚ըսէ Տէրը,

Որ զանոնք որսան։

Անկէ ետքը շատ որսորդներ բերել պիտի տամ,

Որ զանոնք ամէն լերան վրայէն

Եւ ամէն բլուրի վրայէն

Ու վէմերուն ծակերէն որսան։

17 Վասն զի իմ աչքերս անոնց բոլոր ճամբաներուն վրայ են.

Իմ երեսէս ծածկուած չեն,

Անոնց անօրէնութիւնը իմ աչքերուս առջեւէն պահուած չէ։

18 Նախ անոնց անօրէնութեանը ու մեղքին

Կրկնապատիկ հատուցում պիտի ընեմ,

Քանի որ իմ երկիրս պղծեցին

Եւ իրենց գարշութիւններուն ու պղծութիւններուն դիակներովը

Իմ ժառանգութիւնս լեցուցին»։

 ԵՐԱՄԻԱՅԻՆ ՎՍՏԱՀՈՒԹԵԱՆ ԱՂՕԹՔԸ

19 Ո՛վ Տէր, իմ զօրութիւնս, իմ բերդս

Ու իմ ապաստանարանս նեղութեան օրը,

Երկրի ծայրերէն ազգերը քեզի պիտի գան

Ու պիտի ըսեն.

«Իրաւցընէ մեր հայրերը ստութիւն,

Ունայնութիւն ու անօգուտ բաներ ժառանգեցին։

20 Միթէ մարդ իրեն աստուածներ կրնա՞յ շինել»։

Ու անոնք աստուածներ չեն։

21 «Անոր համար ահա ես անոնց այս անգամ պիտի գիտցնեմ,

Իմ ձեռքս ու իմ զօրութիւնս պիտի գիտցնեմ անոնց

Եւ պիտի գիտնան թէ իմ անունս Եհովա է»։

17

ՅՈՒԴԱՅԻՆ ՄԵՂՔԸ ԵՒ ՊԱՏԻԺԸ

1 Յուդային մեղքը երկաթէ գրիչով

Ու ադամանդի ծայրով գրուած է։

Անոնց սրտին տախտակին վրայ

Եւ անոնց սեղաններուն եղջիւրներուն վրայ փորուած է,

2 Որպէս զի անոնց տղաքը մտքերնին բերեն

Անոնց սեղաններն ու անոնց Աստարովթի կուռքերը,

Որոնք կանանչ ծառերուն քով բարձր բլուրներու վրայ շինուած էին։

3 Ո՛վ իմ լեռս, որ դաշտի մէջ ես,

Քու ստացուածքդ, քու բոլոր գանձերդ,

Բոլոր սահմաններուդ մէջ մեղքի համար շինուած բարձր տեղերդ

Յափշտակութեան պիտի մատնեմ։

4 Դուն պիտի զրկուիս քու ժառանգութենէդ, որ քեզի տուի։

Անծանօթ երկրի մէջ

Քու թշնամիներուդ ծառայ պիտի ընեմ քեզ,

Վասն զի իմ բարկութեանս մէջ կրակ մը վառուեցաւ,

Որ յաւիտեան պիտի բորբոքի»։

 ԶԱՆԱԶԱՆ ԱՍԱՑՈՒԱԾՔՆԵՐ

5 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Անիծեալ ըլլայ այն մարդը, որ մարդու կ՚ապաւինի

Ու մարմինը իրեն բազուկ կ՚ընէ։

Որուն սիրտը Տէրոջմէն կը խոտորի։

6 Անիկա անապատի մէջ մոշենիի պէս պիտի ըլլայ

Ու երբ աղէկութիւն գայ պիտի չտեսնէ

Եւ անապատին այրուած տեղերը,

Աղի ու անբնակ երկրի մէջ պիտի բնակի։

7 «Օրհնեալ ըլլայ այն մարդը, որ Տէրոջը կ՚ապաւինի

Ու որուն յոյսը Տէրն է։

8 Անիկա ջուրերուն քով տնկուած ծառի պէս պիտի ըլլայ,

Որ իր արմատները գետի քով երկնցնելով՝

Տաքութեան գալը չի տեսներ.

Հապա անոր տերեւը կանանչ կ՚ըլլայ

Ու երաշտութեան տարին նեղութիւն չի քաշեր

Ու միշտ պտուղ պիտի տայ»։

9 Սիրտը ամէն բանէն աւելի խաբեբայ ու խիստ չար է,

Զանիկա ո՞վ կրնայ գիտնալ։

10 «Ես՝ Տէրս՝ միտքը կը քննեմ,

Սրտերը կը փորձեմ,

Որպէս զի մարդուն՝ իր ճամբաներուն համեմատ

Ու իր գործերուն պտուղին համեմատ հատուցում ընեմ»։

11 Անիրաւութեամբ հարստութիւն դիզողը՝

Իր չածած հաւկիթներով թուխսի նստող կաքաւի պէս է։

Զանիկա իր օրերուն կիսուն պիտի թողու

Ու վերջը անմիտ պիտի ըլլայ։

12 Մեր սրբարանին տեղը

Սկիզբէն փառաւոր ու բարձր աթոռ է։

13 Ով Տէր՝ Իսրայէլի յոյսը՝

Անոնք, որ քեզ կը թողուն, պիտի ամչնան,

Քեզմէ հեռացողները երկրի հողին վրայ պիտի գրուին,

Վասն զի Տէրը՝ կեանքի ջուրին աղբիւրը՝ թողուցին։

 ԵՐԵՄԻԱ ՏԷՐՈՋԸ ՕԳՆՈՒԹԻՒՆԸ ԿԸ ԽՆԴՐԷ

14 Ո՛վ Տէր, զիս բժշկէ՛ ու պիտի բժշկուիմ,

Զիս փրկէ՛ ու պիտի փրկուիմ.

Վասն զի իմ պարծանքս դո՛ւն ես։

15 Ահա անոնք ինծի կ՚ըսեն.

«Տէրոջը խօսքը ո՞ւր է. հիմա թող գայ»։

16 Բայց ես քու ետեւէդ՝ հովիւ ըլլալէն չփախայ

Ու չարիքի օրուան չցանկացի, ինչպէս դուն գիտես.

Իմ շրթունքներէս ելածը քու առջեւդ էր։

17 Ինծի արհաւիրք մի՛ ըլլար.

Նեղութեանս օրը իմ ապաւէնս դուն ես։

18 Զիս հալածողները թող ամչնան, բայց ես պիտի չամչնամ.

Թող անոնք զարհուրին, բայց ես պիտի չզարհուրիմ.

Անոնց վրայ թշուառութեան օրը բեր

Եւ զանոնք կրկին կոտորածով կոտորէ։

 ՇԱԲԱԹԸ ՊԱՀԵԼ

19 Տէրը այսպէս ըսաւ ինծի. «Գնա՛ ժողովուրդին որդիներուն դուռը, ուրկէ Յուդայի թագաւորները կը մտնեն ու կ՚ելլեն ու Երուսաղէմի դռները կայնէ՛ 20 Եւ անոնց ըսէ՛. ‘Յուդայի թագաւորներ ու բոլոր Յուդա եւ Երուսաղէմի բոլոր բնակիչներ, որ այս դռներէն կը մտնէք, Տէրոջը խօսքին մտիկ ըրէ՛ք. Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. 21 Ձեր անձերուն զգուշութիւն ըրէ՛ք եւ շաբաթ օրը բեռ մի՛ վերցնէք ու Երուսաղէմի դռներէն ներս մի՛ բերէք։ 22 Շաբաթ օրը ձեր տուներէն դուրս բեռ մը մի՛ հանէք ու գործ մը մի՛ ընէք. հապա շաբաթ օրը սուրբ պահեցէ՛ք, ինչպէս ձեր հայրերուն պատուիրեցի. 23 Բայց անոնք մտիկ չըրին ու ականջնին չծռեցին, հապա իրենց պարանոցը խստացուցին, որպէս զի մտիկ չընեն ու խրատ չընդունին։ 24 Իսկ եթէ ուշադրութեամբ ինծի մտիկ ընէք, կ՚ըսէ Տէրը ու շաբաթ օրը այս քաղաքին դռներէն ներս բեռ չբերէք ու շաբաթ օրը սուրբ պահէք՝ անոր մէջ բնաւ գործ չընէք, 25 Այն ատեն Դաւիթին աթոռին վրայ նստող թագաւորներն ու իշխանները, կառքերու ու ձիերու վրայ հեծած, այս քաղաքին դռներէն պիտի մտնեն, իրենք եւ իրենց իշխանները, Յուդայի մարդիկը եւ Երուսաղէմի բնակիչները ու այս քաղաքը յաւիտեան պիտի մնայ։ 26 Եւ Յուդայի քաղաքներէն ու Երուսաղէմի շրջակայ տեղերէն ու Բենիամինի երկրէն եւ դաշտերէն ու լեռներէն ու հարաւէն պիտի գան եւ ողջակէզ ու զոհ եւ հացի ընծայ ու կնդրուկ պիտի բերեն եւ Տէրոջը տունը շնորհակալութեան ընծաներ պիտի բերեն։ 27Բայց եթէ շաբաթ օրը սուրբ պահելու, շաբաթ օրը բեռ չվերցնելու եւ Երուսաղէմի դռներէն ներս չմտնելու պատուէրին մտիկ չընէք, ես ալ անոր դռներուն մէջ կրակ պիտի վառեմ եւ ան պիտի ուտէ Երուսաղէմի պալատները եւ պիտի չմարի»։

18

ԵՐԵՄԻԱ ԲՐՈՒՏԻՆ ՏԱՆԸ ՄԷՋ

1 Տէրը Երեմիային ըսաւ. 2 «Ելի՛ր ու բրուտին տունը իջի՛ր։ Հոն իմ խօսքերս պիտի լսես»։ 3 Ես բրուտին տունը իջայ, որը ճախարակով կը գործէր։ 4 Կաւէ ամանը բրուտին ձեռքին մէջ աւրուեցաւ։ Բրուտն ալ անկէ ուրիշ աման մը շինեց, ինչպէս իրեն հաճելի երեւցաւ։ 5 Եւ Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ՝ ըսելով.

6 «Միթէ ձեզի՝ այս բրուտին ըրածին պէս ընելու կարող չե՞մ,

Ո՛վ Իսրայէլի տուն, կ՚ըսէ Տէրը,

Ահա ինչպէս է կաւը բրուտին ձեռքին մէջ,

Դուք ալ իմ ձեռքիս մէջ այնպէս էք, ո՛վ Իսրայէլի տուն։

7 Երբ ազգի մը կամ թագաւորութեան մը համար ըսելու ըլլամ

Թէ պիտի քակեմ, պիտի փլցնեմ ու պիտի կորսնցնեմ,

8 Բայց եթէ այն ազգը, որուն վրայով խօսեցայ, իր չարութենէն դառնայ,

Ես ալ պիտի չընեմ այն չարիքը, որ մտածեր էի անոր ընել։

9 Իսկ երբ ազգի մը կամ թագաւորութեան մը համար ըսելու ըլլամ

Թէ պիտի շինեմ ու պիտի տնկեմ, բայց

10 Եթէ անիկա իմ խօսքիս մտիկ չընելով՝ իմ առջեւս չարութիւն ընէ,

Ես ալ պիտի չընեմ այն բարիքը, որ խոստացեր էի անոր ընել։

11 Հիմա Յուդայի մարդիկներուն

Ու Երուսաղէմի բնակիչներուն խօսէ՛ ու ըսէ՛.

Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

‘Ահա ես ձեզի համար չարիք կը պատրաստեմ

Ու ձեզի համար ծրագիր մը կը պատրաստեմ։

Հիմա բոլորդ ալ ձեր ճամբաներէն դարձէ՛ք

Ու ձեր ճամբաներն ու ձեր գործերը ուղղեցէ՛ք’։

12 Բայց անոնք կ՚ըսեն. ‘Յոյս չկայ,

Վասն զի մենք մեր խորհուրդներուն ետեւէն պիտի երթանք

Ու բոլորս ալ մեր չար սրտին կամակորութեանը պէս պիտի ընենք’։

 ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ԿԸ ՄԵՐԺԷ ՏԷՐԸ

13 Անոր համար Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Հիմա ազգերուն մէջ հարցուցէք,

Այսպիսի բան մը ո՞վ լսեր է։

Իսրայէլին կոյսը խիստ սոսկալի բան մը ըրաւ։

14 Միթէ Լիբանանին ձիւնը արտին վէմէն կը պակսի՞,

Կամ հեռուէն վազող պաղ ջուրերը կը ցամքի՞ն։

15 Բայց իմ ժողովուրդս զիս մոռցաւ։

Ունայնութիւններու խունկ ծխեցին։

Անոնք իրենց քալած հին ճամբաներուն մէջ մոլորեցան

Եւ ուրիշ շաւիղներէ, զարտուղի ճամբաներէ քալեցին։

16 Ասանկով իրենց երկիրը աւերակ

Ու յաւիտենապէս սուլելու ենթակայ ըրին։

Անկէ ամէն անցնողը պիտի զարմանայ

Ու գլուխը պիտի շարժէ։

17 Որպէս թէ արեւելեան հովով՝

Զանոնք թշնամիին առջեւ պիտի ցրուեմ,

Անոնց թշուառութեան օրը

Անոնց կռնակ պիտի ցուցնեմ եւ ո՛չ թէ՝ երես»։

 ԴԱՒ ՄԸ ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ԴԷՄ

18 Այն ատեն ըսին.

«Եկէ՛ք, Երեմիային դէմ դաւ լարենք,

Վասն զի քահանայէն՝ օրէնք

Ու իմաստունէն՝ խորհուրդ

Եւ մարգարէէն խօսք պիտի չկորսուի։

Եկէ՛ք, զանիկա լեզուով ջախջախենք

Ու անոր ոեւէ խօսքին ականջ չտանք»։

19 «Ո՛վ Տէր, ինծի ականջ տուր

Ու ինծի հետ վէճ ընողներուն ձայնը լսէ՛։

20 Միթէ աղէկութեան փոխարէն չարիք կը հատուցուի՞։

Բայց անոնք իմ անձիս համար փոս փորեցին։

Յիշէ՛, թէ քու առջեւդ կայնեցայ,

Որպէս զի անոնց համար բարեխօսութիւն ընեմ

Ու քու բարկութիւնդ անոնցմէ դարձնեմ։

21 Անոր համար անոնց տղաքները սովի՛ մատնէ

Ու զանոնք սուրին ձեռքը յանձնէ՛։

Անոնց կիները անզաւակ ու որբեւարի թող ըլլան

Եւ այրերը թող մեռնին

Ու երիտասարդները պատերազմի մէջ սուրով թող զարնուին։

22 Եւ անոնց վրայ յանկարծակի ասպատակող գունդեր բեր։

Անոնց տուներէն աղաղակ թող լսուի։

Վասն զի զիս բռնելու համար փոս փորեցին

Եւ իմ ոտքերուս համար ծածուկ որոգայթներ լարեցին։

23 Ու դուն, ո՛վ Տէր, գիտես անոնց դաւը

Ինծի դէմ, զիս մեռցնելու համար։

Անոնց անօրէնութիւնը մի՛ քաւեր

Եւ անոնց մեղքը քու առջեւէդ մի՛ ջնջեր,

Հապա անոնք քու առջեւդ թող կործանին.

Քու բարկութեանդ ատենը անոնց դէմ գործէ»։

19

ԿՈՏՐԱԾ ԿՈՒԺԸ

1 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. «Գնա՛, բրուտի շինած հողէ կուժ մը ծախու ա՛ռ ու ժողովուրդէն քանի մը ծերեր եւ քահանաներէն քանի մը ծերեր քեզի հետ ա՛ռ 2 Եւ Խեցիներու դրանը դիմացի՝ Ենովմի որդիին ձորը իջիր ու հոն յայտնէ այն խօսքերը, որոնք քեզի պիտի ըսեմ»։ 3 Անոնց ըսէ. «Ո՛վ Յուդայի թագաւորներ ու Երուսաղէմի բնակիչներ, Տէրոջը խօսքին մտիկ ըրէ՛ք. զօրքերու Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը՝ այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ահա ես այս տեղին վրայ սարսափելի չարիք մը պիտի բերեմ, այնպէս որ զանիկա լսողին ականջները պիտի խօսին. 4 Վասն զի անոնք զիս թողուցին ու այս տեղը ինծմէ օտարացուցին եւ հոս խունկ ծխեցին ուրիշ աստուածներու, որոնք ո՛չ իրենք եւ ո՛չ իրենց հայրերը, ո՛չ ալ Յուդայի թագաւորները կը ճանչնային ու այս տեղը անմեղ արիւնով լեցուցին 5 Եւ Բահաղին բարձր տեղեր շինեցին, որպէս զի իրենց տղաքները կրակով այրեն՝ Բահաղին ողջակէզ ընեն, որը ես չհրամայեցի, չխօսեցայ ու մտքէս ալ չանցաւ։ 6 Ուստի ահա օրեր պիտի գան, կ՚ըսէ Տէրը, որ անգամ մըն ալ այս տեղը Տօփեթ ու Ենովմի որդիին ձորը պիտի չկոչուի, հապա Սպանութեան ձոր։ 7 Այս տեղ Յուդայի ու Երուսաղէմի խորհուրդը պիտի խափանեմ ու զանոնք իրենց թշնամիներուն առջեւ սուրով եւ իրենց հոգին փնտռողներուն ձեռքով պիտի կործանեմ։ Անոնց դիակները երկնքի թռչուններուն ու երկրի գազաններուն կերակուր պիտի տամ։ 8 Այս քաղաքը աւերակ ու նախատինքի առարկայ պիտի ընեմ։ Անկէ ամէն անցնողը անոր բոլոր հարուածներուն պատճառով պիտի զարմանայ ու պիտի սուլէ։ 9 Պաշարման ատենը այն նեղութեանը մէջ, որով անոնց թշնամիները եւ անոնց հոգին փնտռողները զանոնք պիտի նեղեն, իրենց տղոցը ու աղջիկներուն միսը պիտի կերցնեմ անոնց ու իրարու միս պիտի ուտեն’»։

10 «Ետքը այն կուժը քեզի հետ եկող մարդոց աչքին առջեւ կոտրէ՛ 11 Ու անոնց ըսէ՝ զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Այս ժողովուրդն ու այս քաղաքը այնպէս պիտի կոտրտեմ, ինչպէս մէկը բրուտի ամանը կը կոտրտէ, որ ա՛լ չկրնան նորոգուիլ ու զանոնք Տօփեթի մէջ պիտի թաղեն՝ մինչեւ որ ա՛լ թաղելու տեղ չմնայ’»։ 12 «Այն տեղին ու անոր բնակիչներուն այսպէս պիտի ընեմ, կ՚ըսէ Տէրը։ Այս քաղաքը Տօփեթի պէս պիտի ընեմ 13 Ու Երուսաղէմի տուները եւ Յուդայի թագաւորներուն տուները Տօփեթի տեղին պէս պիղծ պիտի ըլլան այն բոլոր տուներուն պատճառով, որոնց տանիքներուն վրայ երկնքի զօրքերուն խունկ ծխեցին եւ օտար աստուածներու ըմպելի նուէրներ մատուցանեցին»։

14 Երեմիա Տօփեթէն եկաւ, ուր Տէրը զանիկա ղրկեր էր մարգարէութիւն ընելու համար եւ Տէրոջը տանը գաւիթը կայնեցաւ ու բոլոր ժողովուրդին ըսաւ. 15 «Զօրքերու Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը՝ այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ահա այս քաղաքին վրայ ու անոր բոլոր գիւղաքաղաքներուն վրայ պիտի բերեմ այն բոլոր չարիքները, որոնք անոր համար որոշեցի. վասն զի իրենց պարանոցը խստացուցին, որպէս զի իմ խօսքերուս մտիկ չընեն’»։

20

ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ԲԱՂԽՈՒՄԸ ՓԱՍՈՒՐԻՆ ՀԵՏ

1 Տէրոջը տանը գլխաւոր վերակացուն՝ Եմմերին որդին Փասուրը՝ լսեց այն խօսքերը, որոնք Երեմիա կը մարգարէանար։ 2 Փասուր Երեմիա մարգարէին զարկաւ եւ զանիկա Տէրոջը տանը եղող՝ Բենիամինին վերի դրանը կոճղին մէջ դրաւ։ 3 Հետեւեալ օրը Փասուր Երեմիան կոճղէն հանեց։ Այն ատեն Երեմիան անոր ըսաւ. «Տէրը քու անունդ Փասուր չկոչեց, հապա Մակոր-Միսսապիպ. 4 Վասն զի Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ահա ես քեզ արհաւիրք պիտի ընեմ քու անձիդ ու քու բոլոր բարեկամներուդ վրայ եւ անոնք իրենց թշնամիներուն սուրովը պիտի իյնան ու քու աչքերդ պիտի տեսնեն եւ բոլոր Յուդան Բաբելոնի թագաւորին ձեռքը պիտի մատնեմ, որը զանոնք Բաբելոն գերի պիտի տանի ու զանոնք սուրով պիտի զարնէ։ 5 Այս քաղաքին բոլոր հարստութիւնն ու անոր բոլոր վաստակը ու անոր բոլոր պատուական բաները եւ Յուդայի թագաւորներուն բոլոր գանձերը իրենց թշնամիներուն ձեռքը պիտի տամ։ Զանոնք պիտի յափշտակեն ու առնեն եւ Բաբելոն տանին։ 6 Եւ դուն, ո՛վ Փասուր ու քու տանդ բոլոր բնակիչները, գերութեան պիտի երթաք եւ Բաբելոն պիտի երթաք ու հոն պիտի մեռնիք եւ հոն պիտի թաղուիք թէ՛ դուն եւ թէ՛ քու բոլոր բարեկամներդ, որոնց սուտ մարգարէութիւն ըրիր’»։

 ԵՐԵՄԻԱ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԿԸ ԳԱՆԳԱՏԻ

7 Զիս խաբեցիր, ո՛վ Տէր ու ես խաբուեցայ։

Դուն ինծմէ զօրաւոր ես ու յաղթեցիր։

Ամէն օր ծաղրանքի առարկայ եղայ.

Ամէնքը զիս կը ծաղրեն,

8 Քանզի կը խօսիմ, կ՚աղաղակեմ

Եւ բռնութեան ու զրկանքի համար կը բողոքեմ։

Տէրոջը խօսքը ամէն օր նախատինք ու անարգանք եղաւ ինծի։

9 Եթէ ըսէմ՝ «Զինք պիտի չյիշեմ,

Կամ անգամ մըն ալ իր անունով պիտի չխօսիմ»,

Այն ատեն սրտիս մէջ կրակ մը պիտի վառի,

Իմ ոսկորներուս մէջ պիտի բորբոքի

Ես յոգնեցայ զանիկա կրելէն ու ա՛լ չեմ կրնար դիմանալ։

10 Շատերէն պարսաւանք լսեցի,

Ամէն կողմ վախ կայ, ա՛լ չեմ կրնար հանգստանալ։

«Չարախօսեցէ՛ք ու բամբասեցէք», ըսին.

Իմ բոլոր բարեկամներս իմ սխալիլս կը դիտէին՝ ըսելով,

‘Թերեւս անիկա խաբուի ու անոր յաղթենք

Եւ անկէ մեր վրէժը լուծենք’»։

11 Բայց Տէրը ինծի հետ է զօրաւոր ախոյեանի պէս.

Անոր համար զիս հալածողները պիտի գլորին ու պիտի չյաղթեն.

Անոնք խիստ պիտի ամչնան, քանզի անխելքութեամբ կը վարուին։

Անոնց կրելու անարգանքը յաւիտեան պիտի չմոռցուի։

12 Բայց դո՛ւն, ո՛վ զօրքերու Տէր, որ արդարը կը փորձես,

Միտքն ու սիրտը կը տեսնես,

Անոնց վրայ քու վրէժխնդրութիւնդ պիտի տեսնեմ,

Քանզի իմ դատս քեզի յայտնեցի։

13 Տէրոջը երգեցէ՛ք, Տէրը գովեցէ՛ք.

Քանզի տնանկին հոգին չարագործներուն ձեռքէն ազատեց։

14 Անիծեա՛լ ըլլայ այն օրը, երբ ես ծնայ։

Իմ մօրս զիս ծնած օրը օրհնեալ չըլլայ։

15 Անիծեալ ըլլայ այն մարդը, որ իմ հօրս աւետիս բերաւ

Ու զանիկա խիստ շատ ուրախացուց՝ ըսելով.

‘Քեզի արու զաւակ մը ծնաւ’։

16 Այն մարդը այն քաղաքներուն պէս ըլլայ,

Որոնք Տէրը կործանեց առանց խնայելու։

Անիկա առաւօտուն ողբ լսէ

Ու կէսօրին՝ աղաղակ։

17 Վասն զի մօրս արգանդէն զիս չմեռցուց,

Որ մայրս ինծի գերեզման ըլլար

Եւ անոր արգանդը յաւիտեան յղի մնար։

18 Ինչո՞ւ այսպէս մօրս արգանդէն ելայ,

Որ աշխատանք ու ցաւ տեսնեմ

Եւ իմ օրերս ամօթով սպառին։

21

ԵՐՈՒՍԱՂԷՄԻ ՊԱՐՏՈՒԹԻՒՆԸ ԿԸ ԳՈՒՇԱԿՈՒԻ

1 Տէրոջը կողմէ Երեմիային եղած խօսքն է, երբ Սեդեկիա թագաւորը Մեղքիային որդին՝ Փասուրը ու Մաասիայի որդին՝ Սոփոնիա քահանան անոր ղրկեց՝ ըսելով. 2 «Շնորհք ըրէ՛, մեզի համար Տէրոջը հարցուր, վասն զի Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորը մեզի հետ պատերազմ կ՚ընէ. թերեւս Տէրը մեզի համար իր բոլոր սքանչելիքներուն համեմատ ընէ եւ անիկա մեզմէ դառնայ»։ 3 Երեմիա անոնց ըսաւ. «Սեդեկիային այսպէս ըսէք. Իսրայէլին Տէր Աստուածը այսպէս կ՚ըսէ. 4 ‘Ահա ես ձեր ձեռքերուն մէջ եղող պատերազմական զէնքերը պիտի դարձնեմ, որոնցմով դուք պարսպին դուրսէն ձեզ պաշարող Բաբելոնի թագաւորին ու Քաղդէացիներուն հետ կը պատերազմիք եւ զանոնք այս քաղաքին մէջ պիտի հաւաքեմ։ 5 Ես ալ երկնցած ձեռքով եւ զօրաւոր բազուկով, սրտմտութեամբ, բարկութեամբ ու մեծ ցասումով ձեզի հետ պիտի պատերազմիմ։ 6 Այս քաղաքին բնակիչները, թէ՛ մարդ եւ թէ անասուն պիտի զարնեմ։ Անոնք մեծ ժանտախտով պիտի մեռնին’։ 7 Ու անկէ ետքը, կ՚ըսէ Տէրը, ‘Յուդայի թագաւորը Սեդեկիան եւ անոր ծառաները ու ժողովուրդը եւ այս քաղաքին մէջ ժանտախտէն, սուրէն ու սովէն ազատուածները, Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին ձեռքը եւ անոնց թշնամիներուն ձեռքը ու անոնց հոգիները փնտռողներուն ձեռքը պիտի մատնեմ։ Անոնք ալ սուրի բերնէ պիտի անցընեն, անոնց պիտի չխնայեն, պիտի չգթան ու ողորմութիւն պիտի չընեն’»։

8 «Եւ այս ժողովուրդին ըսէ՝ Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ահա ես ձեր առջեւ կը դնեմ կեանքի ճամբան ու մահուան ճամբան։ 9 Ան որ քաղաքին մէջ կը կենայ՝ սուրով, սովով ու ժանտախտով պիտի մեռնի. իսկ ան որ դուրս կ՚ելլէ եւ ձեզ պաշարող Քաղդէացիներուն կը յանձնուի, ողջ պիտի մնայ ու անոր կեանքը աւարի մը պէս պիտի ըլլայ։ 10 Քանզի իմ երեսս այս քաղաքին վրայ հաստատեցի չարիք ընելու համար եւ ո՛չ թէ բարիք, կ՚ըսէ Տէրը. անիկա Բաբելոնի թագաւորին ձեռքը պիտի տրուի ու ան ալ զանիկա կրակով պիտի այրէ’»։

 ՅՈՒԴԱՅԻ ԱՐՔԱՅԱԿԱՆ ՏԱՆ ԴԱՏԱՍՏԱՆԸ

11 «Եւ Յուդայի թագաւորին տանը ըսէ՛. ‘Տէրոջը խօսքը լսեցէ՛ք. 12 Ո՛վ Դաւիթի տուն, Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. «Առտուն իրաւունքով դատաստան տեսէ՛ք ու զրկուածը հարստահարողին ձեռքէն ազատեցէ՛ք, չըլլայ որ ձեր չար գործերուն համար իմ բարկութիւնս կրակի պէս ելլելով բռնկի ու մարող մը չըլլայ»։ 13 «Ահա ես ձեզի դէմ եմ, ո՛վ հովիտին, դաշտի վէմին բնակիչներ, որ կ՚ըսէք թէ ‘Մեզի դէմ ո՞վ պիտի ելլէ, կամ մեր բնակարններուն մէջ ո՞վ պիտի մտնէ’. 14 Բայց ես ձեզ ձեր գործերուն պտուղին համեմատ պիտի պատժեմ, կ՚ըսէ Տէրը ու անոր անտառին մէջ կրակ պիտի բռնկցնեմ եւ ան անոր բոլորտիքը եղածը պիտի ուտէ’»։

22

ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ՊԱՏԳԱՄԸ ՅՈՒԴԱՅԻ ԱՐՔԱՅԱԿԱՆ ՏԱՆ

1 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Յուդայի թագաւորին տունը իջի՛ր

2 Ու հոն այս խօսքը ըսէ՛.

‘Ո՛վ Դաւիթին աթոռին վրայ նստող Յուդայի թագաւոր,

Տէրոջը խօսքին մտիկ ըրէ՛ք՝

Թէ՛ դուն եւ թէ՛ քու ծառաներդ ու ժողովուրդդ,

Որ այս դռներէն կը մտնէք’։

3 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Իրաւունք ու արդարուիթւն ըրէ՛ք։

Զրկուածը հարստահարողին ձեռքէն ազատեցէ՛ք։

Օտարականին, որբին ու որբեւարիին

Անիրաւութիւն ու բռնութիւն մի՛ ընէք

Եւ այս տեղ անմեղ արիւն մի՛ թափէք։

4 Վասն զի եթէ ամէն կերպով այս խօսքը գործադրէք,

Այն ատեն Դաւիթին աթոռին վրայ նստող թագաւորները՝

Կառքերու ու ձիերու վրայ հեծած՝

Այս տանը դռներէն պիտի մտնեն,

Իրենք եւ իրենց ծառաները ու ժողովուրդը»։

5 ‘Բայց եթէ այս խօսքերուն մտիկ չընէք,

Իմ անձիս վրայ երդում կ՚ընեմ, կ՚ըսէ Տէրը,

Որ այս տունը աւերակ պիտի ըլլայ’։

6 Յուդայի թագաւորին տանը վրայով

Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

‘Դուն թէեւ ինծի Գաղաադի պէս

Ու Լիբանանի գագաթին պէս ես,

Սակայն անշուշտ քեզ անապատի պէս

Ու անբնակ քաղաքներու պէս պիտի ընեմ

7 Եւ քու վրադ կործանողներ պիտի հանեմ.

Իւրաքանչիւրը իր զէնքովը պիտի գայ

Ու քու ընտիր եղեւիններդ պիտի կտրեն

Եւ կրակը ձգեն’։

8 Այս քաղաքէն շատ ազգեր պիտի անցնին

Եւ իրարու պիտի ըսեն.

«Ինչո՞ւ համար Տէրը այս մեծ քաղաքին այսպէս ըրաւ»։

9 Անոնք պիտի պատասխանեն. «Վասն զի իրենց Տէր Աստուծոյն ուխտը թողուցին

Եւ ուրիշ աստուածներու երկրպագութիւն ըրին ու անոնց ծառայեցին»։

10 Մեռնողին համար մի՛ լաք

Ու անոր համար մի՛ ողբաք.

Հապա գացողին համար դառնապէս լացէ՛ք,

Որովհետեւ անգամ մըն ալ պիտի չդառնայ

Ու իր հայրենիքը պիտի չտեսնէ»։

11 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

Յուդայի թագաւորին Յովսիային որդիին Սեղղումին համար,

Որ իր հօրը Յովսիային տեղ թագաւոր նստաւ

Ու այս տեղէն ելաւ.

‘Անիկա անգամ մըն ալ հոս պիտի չդառնայ.

12 Հապա անիկա իր գերի քշուած տեղը պիտի մեռնի

Ու ա՛լ այս երկիրը պիտի չտեսնէ՛»։

13 «Վա՜յ անոր, որ իր տունը զրկանքով

Ու իր վերնատուները անիրաւութեամբ կը շինէ.

Իր դրացին ձրի կը բանեցնէ

Եւ անոր աշխատութեանը վարձքը չի վճարեր։

14 Ան որ կ՚ըսէ՝

‘Ինծի ընդարձակ տուն

Ու հովասուն վերնատուններ շինեմ’,

Իրեն պատուհաններ կը բանայ

Ու զանիկա եղեւնափայտով կը պատէ

Ու կարմիր կը ներկէ։

15 Միթէ դուն շատ եղեւնափայտեր հաւաքելովդ

Թագաւո՞ր պիտի ըլլաս։

Չէ՞ որ քու հայրդ կերաւ ու խմեց,

Նաեւ իրաւունք ու արդարութիւն ըրաւ,

Այն ատեն անոր աղէկ եղաւ։

16 Աղքատին ու տնանկին դատը տեսաւ,

Այն ատեն անոր աղէկ եղաւ։

«Միթէ զիս ճանչնալը ասիկա չէ՞», կ՚ըսէ Տէրը։

17 Սակայն քու աչքերդ ու սիրտդ ուրիշ բանի վրայ չեն,

Բայց միայն ագահութեան

Եւ անմեղ արիւն թափելու

Եւ անիրաւութեան ու բռնութեան վրայ, որ զանոնք ընես։

 ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ՊԱՏԳԱՄԸ ՅՈՎԱԿԻՄԻՆ ՄԱՍԻՆ

18 Անոր համար Յուդայի թագաւորին,

Յովսիայի որդիին Յովակիմին համար

Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Անոր վրայ պիտի չողբան՝ ըսելով՝

‘Վա՜յ, եղբայրս’, կամ ‘Վա՜յ քոյրս’.

Անոր վրայ պիտի չողբան՝ ըսելով՝

‘Վա՜յ, տէր իմ’, կամ ‘Վա՜յ անոր փառքին’։

19 Անիկա իշու թաղումով պիտի թաղուի

Ու քաշելով պիտի տարուի

Ու Երուսաղէմի դռներէն դուրս պիտի նետուի»։

 ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ՊԱՏԳԱՄԸ ԵՐՈՒՍԱՂԷՄԻ ՃԱԿԱՏԱԳՐԻՆ ՄԱՍԻՆ

20 «Լիբանան ելի՛ր ու աղաղակէ՛

Եւ Բասանի վրայ ձայնդ ձգէ՛

Ու Աբիրամէ աղաղակէ՛.

Վասն զի քու բոլոր հոմանիներդ կոտորուեցան։

21 Երբ դուն յաջողութեան մէջ էիր, քեզ խրատեցի

Ու դուն ըսիր՝ ‘Մտիկ չեմ ըներ’։

Քու մանկութենէդ ի վեր ճամբադ այս է,

Որ իմ խօսքիս մտիկ չընես։

22 Քու բոլոր հովիւներդ հովը պիտի քշէ

Ու հոմանիներդ գերութեան պիտի երթան։

Յիրաւի այն ատեն բոլոր չարութեանդ համար

Պիտի ամչնաս ու պիտի նախատուիս։

23 Ո՛վ Լիբանանի մէջ բնակող

Ու եղեւիններու մէջ բոյն ունեցող,

Երբ քեզի ծննդական կնոջ երկունքին պէս ցաւեր գան,

Որչա՜փ ողորմելի պիտի ըլլաս»։

 ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԴԱՏԱՍՏԱՆԸ ՅԵՔՈՆԻԱՅԻՆ

24 «Ես կենդանի եմ, կ՚ըսէ Տէրը,

Ո՜վ Յուդայի թագաւոր, Յովակիմի որդի Յեքոնիա,

Թէեւ իմ աջ ձեռքիս կնիքն ալ ըլլաս,

Անկէ ալ քեզ պիտի փրցնեմ։

25 Քեզ՝ քու հոգիդ փնտռողներուն ձեռքը

Ու այն մարդոց ձեռքը, որոնց երեսէն դուն կը վախնաս

Եւ Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին ձեռքը

Ու Քաղդէացիներուն ձեռքը պիտի մատնեմ։

26 Քեզ ու քու մայրդ, որ քեզ ծնաւ,

Օտար երկիր պիտի նետեմ

Ուր ծնած չէք

Եւ հոն պիտի մեռնիք։

27 Ու պիտի չդառնաք այն երկիրը,

Ուր դառնալ կը յուսայիք»։

28 Միթէ այս Յեքոնիա ըսուած մարդը անարգուած ու կոտրուած սափո՞ր մըն է,

Կամ թէ այնպիսի ամա՞ն մըն է, որուն համար մէ՛կը հոգ չըներ։

Ինչո՞ւ համար ինք ու իր սերունդը նետուեցան

Ու իրենց անծանօթ երկիրը քշուեցան։

29 Ո՛վ երկիր, երկիր, երկիր,

Տէրոջը խօսքին մտիկ ըրէ՛։

30 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Այս մարդը իբր անզաւակ գրեցէք,

Մարդ մը, որ իր օրերուն մէջ յաջողութիւն պիտի չգտնէ,

Քանզի անոր սերունդէն ոեւէ մէկը յաջողութիւն պիտի չգտնէ,

Որ Դաւիթին աթոռին վրայ նստի

Եւ Յուդայի վրայ թագաւորութիւն ընէ»։

23

ԱՊԱԳԱՅԻՆ ՀԱՄԱՐ ՅՈՅՍ

1 «Վա՜յ այն հովիւներուն,

Որոնք իմ արօտիս ոչխարները կը կորսնցնեն ու կը ցրուեն», կ՚ըսէ Տէրը։

2 Անոր համար այսպէս կ՚ըսէ Իսրայէլի Տէր Աստուածը

Այն հովիւներուն՝ որ իր ժողովուրդը կը հովուեն.

«Դուք իմ ոչխարներս ցրուեցիք ու զանոնք վռնտեցիք

Եւ անոնց հոգ չտարիք։

Ահա ես ձեր գործերուն չարութեանը համար

Ձեզ պիտի պատժեմ, կ՚ըսէ Տէրը։

3 Ես իմ ոչխարներուս մնացորդը պիտի հաւաքեմ

Այն բոլոր երկիրներէն՝ ուր զանոնք քշեր էի։

Զանոնք իրենց փարախները պիտի դարձնեմ,

Ուր պիտի աճին ու շատնան։

4 Անոնց վրայ հովիւներ պիտի դնեմ, որ զանոնք հովուեն.

Անոնք ա՛լ պիտի չվախնան ու պիտի չզարհուրին

Ու պիտի չպակսին», կ՚ըսէ Տէրը։

5 «Ահա օրեր կու գան, կ՚ըսէ Տէրը,

Երբ Դաւիթէն արդարութեան Շառաւիղ մը պիտի հանեմ,

Որ թագաւորի պէս թագաւորութիւն պիտի ընէ,

Իմաստութեամբ պիտի վարուի

Ու երկրի վրայ իրաւունք ու արդարութիւն պիտի ընէ։

6 Անոր օրերը Յուդան պիտի ազատի

Եւ Իսրայէլը ապահովութեամբ պիտի բնակի։

Այս է անոր անունը, որով պիտի կոչուի.

‘ՏԷՐԸ՝ ՄԵՐ ԱՐԴԱՐՈՒԹԻՒՆԸ’։

7 «Անոր համար ահա օրեր պիտի գան, կ՚ըսէ Տէրը,

Երբ ա՛լ պիտի չըսուի թէ ‘Կենդանի է Տէրը,

Որ Իսրայէլի որդիները Եգիպտոսի երկրէն հանեց’։

8 Հապա՝ ‘Կենդանի է Տէրը,

Որ Իսրայէլի սերունդը հանեց ու բերաւ հիւսիսի երկրէն

Եւ այն բոլոր երկիրներէն, ուր զանոնք քշեր էր’

Ու անոնք իրենց երկրին մէջ պիտի բնակին»։

 ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ՊԱՏԳԱՄԸ ՄԱՐԳԱՐԷՆԵՐՈՒ ՄԱՍԻՆ

9 Մարգարէներուն համար սիրտս ներսիդիս կը կոտրի.

Բոլոր ոսկորներս կը դողան.

Տէրոջը երեսէն ու անոր սուրբ խօսքերուն երեսէն

Գինով մարդու պէս

Եւ գինին գլուխը զարկած մարդու պէս եղայ։

10 Քանզի երկիրը շնացողներով լեցուած է,

Եւ անէծքի պատճառով երկիրը սուգ կը բռնէ։

Անմշակ արօտները չորցան,

Որովհետեւ անոնք չար ճամբէ կ՚ընթանան

Եւ անոնց ոյժը ուղղութեան համար չէ։

11 «Վասն զի թէ՛ մարգարէն եւ թէ՛ քահանան պղծուեցան,

Անոնց չարութիւնը իմ տանս մէջ ալ գտայ», կ՚ըսէ Տէրը։

12 «Անոր համար անոնց ճամբաները

Խաւարի մէջ սահեցնող տեղերու պէս պիտի ըլլան անոնց,

Անոնք պիտի սահին ու պիտի իյնան.

Վասն զի ես պատուհասի տարին

Անոնց վրայ չարիք պիտի բերեմ», կ՚ըսէ Տէրը։

13 «Սամարիայի մարգարէներուն մէջ

Անզգամութիւն տեսայ.

Բահաղի անունով կը մարգարէանան

Եւ իմ ժողովուրդս՝ Իսրայէլը՝ կը մոլորեցնեն։

14 Երուսաղէմի մարգարէներուն մէջ սոսկալի բան մը տեսայ.

Անոնք շնութիւն կընեն ու ստութեան մէջ կը քալեն,

Չարագործներուն ձեռքերը կ՚ուժովցնեն,

Որպէս զի ետ չդառնան իրենց չարութենէն.

Անոնք ինծի Սոդոմի պէս

Ու անոր բնակիչները Գոմորի պէս եղան»։

15 Ասոր համար զօրքերու Տէրը մարգարէներուն համար այսպէս կ՚ըսէ.

«Ահա ես անոնց օշինդր պիտի կերցնեմ

Եւ անոնց դառնութեան ջուր պիտի խմցնեմ,

Վասն զի Երուսաղէմի մարգարէներէն ամբարշտութիւն ելաւ

Ու բոլոր երկրին մէջ տարածուեցաւ»։

16 Զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Ձեզի մարգարէութիւն ընողներուն խօսքերուն մտիկ մի՛ ընէք.

Անոնք ունայնութեան կը տանին ձեզ,

Իրենց սրտին տեսիլքը կը խոսին,

Ո՛չ թէ Տէրոջը բերնէն»։

17 «Անոնք զիս անարգողներուն կը խօսին ու կ՚ըսեն,

Տէրը ըսաւ. ‘Ձեզի խաղաղութիւն պիտի ըլլայ’

Եւ իրենց սրտին կամակորութեանը մէջ քալողներուն կ՚ըսեն՝

‘Ձեր վրայ չարիք պիտի չգայ’»։

18 Անոնցմէ ո՞վ կայնեցաւ Տէրոջը խորհուրդին մէջ,

Ո՞վ իմացաւ ու անոր խօսքը լսեց։

Անոր խօսքին ո՞վ ականջ տուաւ ու մտիկ ըրաւ։

19 Ահա Տէրոջը մրրիկը սրտմտութեամբ ելաւ.

Անիկա սաստիկ մրրիկ է,

Ամբարիշտներուն գլխուն վրայ պիտի յարձակի։

20 Տէրոջը բարկութիւնը ետ պիտի չդառնայ,

Մինչեւ որ իր սրտին խորհուրդները չկատարէ ու չհաստատէ։

Վերջին օրերը ասիկա աղէկ պիտի հասկնաք։

21 «Այս մարգարէները ես չղրկեցի, բայց անոնք կը վազեն։

Ես անոնց չխօսեցայ, բայց անոնք կը մարգարէանան։

22 Իսկ եթէ անոնք իմ խորհուրդիս մէջ կեցած ըլլային,

Այն ատեն իմ խօսքս իմ ժողովուրդիս պիտի յայտնէին

Եւ զանոնք իրենց չար ճամբաներէն

Ու իրենց չար գործերէն պիտի դարձնէին»։

23 «Միթէ ես մօտէ՞ն Աստուած եմ

Ու հեռուէն Աստուած չե՞մ», կ՚ըսէ Տէրը։

24 «Կամ թէ մէկը ծածուկ տեղեր կրնա՞յ պահուիլ,

Որ ես զանիկա չտեսնեմ», կ՚ըսէ Տէրը։

«Միթէ երկինքն ու երկիրը լեցնողը ես չե՞մ», կ՚ըսէ Տէրը։

25 «Իմ անունովս սուտ մարգարէութիւն ընող մարգարէներուն ըսածները լսեցի,

Որոնք կ՚ըսեն. ‘Երազ տեսայ, երազ տեսայ’։

26 Մինչեւ ե՞րբ ասիկա սուտ մարգարէութիւն ընող մարգարէներուն սրտին մէջ պիտի ըլլայ,

Որոնք իրենց սրտին նենգութիւններով կը մարգարէանան։

27 Անոնք իրենց երազներովը, որոնք իրարու կը պատմեն,

Իմ անունս իմ ժողովուրդիս մոռցնել կը խորհին,

Ինչպէս իրենց հայրերը Բահաղի պատճառով իմ անունս մոռցան։

28 Երազ տեսնող մարգարէն թող երազ պատմէ,

Իսկ իմ խօսքս ունեցողը ճշմարտութեամբ թող իմ խօսքս յայտնէ.

«Յարդը ցորենին քով ի՞նչ է», կ՚ըսէ Տէրը։

29 «Միթէ իմ խօսքս կրակի պէս չէ՞, կ՚ըսէ Տէրը,

Կամ ապառաժը կոտրտող մուրճի պէս չէ՞»։

30 «Անոր համար ահա ես այն մարգարէներուն դէմ եմ, կ՚ըսէ Տէրը,

Որոնք՝ բոլորն ալ իրենց ընկերէն իմ խօսքերս կը գողնան»։

31 «Ահա ես այն մարգարէներուն դէմ եմ, կ՚ըսէ Տէրը,

Որոնք իրենց լեզուները կը գործածեն ու կ՚ըսեն՝ ‘Անիկա ըսաւ’»։

32 «Ահա ես այն սուտ երազներ մարգարէացողներուն դէմ եմ, կ՚ըսէ Տէրը,

Որ զանոնք պատմելով իմ ժողովուրդս կը մոլորեցնեն

Իրենց ստութիւններովն ու սնապարծութիւնովը։

Ես զանոնք չղրկեցի եւ անոնց չպատուիրեցի։

Անոնք այս ժողովուրդին ամենեւին օգուտ մը պիտի չընեն», կ՚ըսէ Տէրը։

 ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԲԵՌԸ

33 Երբ այս ժողովուրդէն մէկը՝

Կամ մարգարէ մը կամ քահանայ մը

Քեզի հարցնէ ու ըսէ թէ՝ ‘Տէրոջը բեռը ի՞նչ է’,

Այն ատեն անոնց ըսէ. ‘Դուք էք Տէրոջը բեռը’։

«Ես ձեզ անշուշտ պիտի լքեմ», կ՚ըսէ Տէրը։

34 «Այն մարգարէն կամ քահանան, կամ ժողովուրդը,

Որ Տէրոջը բեռը կ՚ըսէ,

Այն մարդը ու անոր տունը պիտի պատժեմ», կ՚ըսէ Տէրը։

35 Ամէն մարդ իր ընկերին

Ու ամէն մարդ իր եղբօրը այսպէս պէտք է ըսէ.

«Տէրը ի՞նչ պատասխան տուաւ» կամ

«Տէրը ի՞նչ խօսեցաւ»։

36 Ու ա՛լ Տէրոջը բեռը մի՛ յիշէք.

Վասն զի ամէն մարդու բեռ իր խօսքը պիտի ըլլայ.

Բայց դուք կենդանի Աստուծոյն,

Զօրքերու Տէրոջը, մեր Աստուծոյն, խօսքը փոխեցիք։

37 Մարգարէին այսպէս պէտք է ըսէք.

«Տէրը քեզի ի՞նչ պատասխան տուաւ» կամ

«Տէրը ի՞նչ խօսեցաւ»։

38 Բայց եթէ ‘Տէրոջը բեռը’ կ՚ըսէք,

Անոր համար Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

«Քանի որ այս խօսքը, այսինքն ‘Տէրոջը բեռը’, կ՚ըսէք,

Թէեւ ես ձեզի լուր ղրկեցի ու ըսի՝ ‘Տէրոջը բեռը’ մի՛ ըսէք,

39 Անոր համար ահա ես ձեզ բոլորովին պիտի մոռնամ

Ու երեսէ պիտի ձգեմ ձեզ եւ

Այն քաղաքը, որ ձեզի ու ձեր հայրերուն տուի։

40 Ձեր վրայ յաւիտենական նախատինք

Ու յաւիտենական անարգանք պիտի դնեմ,

Որ պիտի չմոռցուի»։

24

ԵՐԿՈՒ ԿՈՂՈՎ ԹՈՒԶ

1 Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին՝ Յուդայի թագաւորը Յովակիմի որդին Յեքոնիան եւ Յուդայի իշխանները եւ հիւսները ու դարբինները Երուսաղէմէն գերի առնելէն ու Բաբելոն տանելէն ետքը, Տէրը ինծի այս տեսիլքը ցուցուց։ Ահա Տէրոջը տաճարին առջեւ դրուած երկու կողով թուզ կար։ 2 Մէկ կողովին մէջ խիստ աղէկ թուզեր կային՝ կանխահաս թուզերու պէս, իսկ միւս կողովին մէջ խիստ գէշ թուզեր կային, այնպէս որ անկարելի էր զանոնց ուտելը։ 3Տէրը ինծի ըսաւ. «Ո՞վ Երեմիա, ի՞նչ կը տեսնես»։ Ես ըսի. «Թուզեր։ Աղէկ թուզերը խիստ աղէկ են ու գէշերը շատ գէշ են, այնպէս որ գէշութենէն զանոնք ուտել անկարելի է»։

4 Այն ատեն Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ՝ ըսելով. «Իսրայէլի Տէր Աստուածը այսպէս կ՚ըսէ. 5 ‘Այս աղէկ թուզերուն պէս պիտի բռնեմ Յուդայէն գերի քշուածները, որոնք այս տեղէն Քաղդէացիներուն երկիրը ղրկեցի իրենց աղէկ ըլլալու համար։ 6 Իմ աչքերս անոնց վրայ պիտի հաստատեմ բարութեան համար ու զանոնք այս երկիրը պիտի դարձնեմ եւ զանոնք պիտի շինեմ ու պիտի չփլցնեմ։ Զանոնք պիտի տնկեմ ու պիտի չխլեմ։ 7 Անոնց այնպիսի սիրտ մը պիտի տամ, որ զիս ճանչնան թէ ես եմ Տէրը։ Անոնք իմ ժողովուրդս պիտի ըլլան ու ես անոնց Աստուածը պիտի ըլլամ, վասն զի իրենց բոլոր սրտովը ինծի պիտի դառնան’։ 8 Բայց այս գէշ թուզերուն համար, որոնք գէշութենէ չեն ուտուիր, Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Յուդայի թագաւորը Սեդեկիան ու անոր իշխանները ու Երուսաղէմի մնացորդը, որոնք այս երկրին մէջ մնացեր են, նաեւ Եգիպտոսի երկրին մէջ բնակողները 9 Երկրի բոլոր թագաւորութիւններուն մէջ նեղութեան ու թշուառութեան պիտի մատնեմ, որպէս զի անոնք նախատինքի, ծաղրանքի առարկայ, անարգանք ու անէծք ըլլան այն բոլոր տեղերը, ուր զանոնք պիտի քշեմ։ 10 Անոնց վրայ սուր, սով ու ժանտախտ պիտի ղրկեմ, մինչեւ հատնին այն երկրին վրայէն, որը իրենց ու իրենց հայրերուն տուի»։

25

ՀԻՒՍԻՍԷՆ ԹՇՆԱՄԻՆ

1 Յուդայի թագաւորին Յովսիայի որդիին Յովակիմին չորրորդ տարին, որ Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին առաջին տարին էր, բոլոր Յուդայի ժողովուրդին վրայով Երեմիային եղած խօսքն է, 2 Որ Երեմիա մարգարէն բոլոր Յուդայի ժողովուրդին ու բոլոր Երուսաղէմի բնակիչներուն խօսեցաւ ու ըսաւ. 3 «Յուդայի թագաւորին Ամոնի որդիին Յովսիային տասնըերեքերորդ տարիէն մինչեւ այսօր, որ քսանըերեք տարի է, Տէրոջը խօսքը ինծի եղաւ ու ես ձեզի խօսեցայ կանուխ ելլելով, բայց մտիկ չըրիք։ 4 Տէրը ձեզի ղրկեց իր բոլոր ծառաները, մարգարէները՝ կանուխ ելլելով, բայց մտիկ չըրիք ու մտիկ ընելու համար ականջնիդ չբացիք, 5 Որոնք կ՚ըսէին. ‘Ամէն մէկդ ձեր չար ճամբայէն ու ձեր չար գործերէն ետ դարձէք, որպէս զի յաւիտեան բնակիք այն երկրին մէջ, որ Տէրը ձեզի ու ձեր հայրերուն տուաւ 6 Եւ օտար աստուածներու ետեւէն մի՛ երթաք անոնց ծառայելու ու երկրպագութիւն ընելու համար եւ զիս ձեր ձեռքերուն գործերովը մի՛ բարկացնէք, որպէս զի ձեզի չարիք չընեմ’։ 7 ‘Բայց դուք ինծի մտիկ չըրիք, կ՚ըսէ Տէրը, որպէս զի զիս ձեր ձեռքերուն գործերովը բարկացնէք ու ձեզի գէշ ըլլայ’։

8 «Ասոր համար զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. 9 Որովհետեւ իմ խօսերուս մտիկ չըրիք, ահա ես պիտի ղրկեմ բոլոր հիւսիսի ազգատոհմերը եւ իմ ծառաս՝ Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորը՝ պիտի առնեմ, զանոնք այս երկրին վրայ եւ անոր բնակիչներուն վրայ ու բոլոր այս շրջակայ ազգերուն վրայ պիտի բերեմ, բոլոր երկիրը նզովուածի պէս բնաջինջ պիտի ընեմ, զարմանքի ու սուլելու ենթակայ պիտի ընեմ ու յաւիտենապէս աւերակ պիտի ընեմ։ 10 Անկէ ցնծութեան ձայն եւ ուրախութեան ձայն, փեսայի ձայն ու հարսի ձայն, աղօրիքի ձայն ու ճրագի լոյսը պիտի կորսնցնեմ։ 11 Այս բոլոր երկիրը անապատ ու ամայութիւն պիտի ըլլայ եւ այս ազգերը եօթանասուն տարի Բաբելոնի թագաւորին պիտի ծառայեն»։

12 «Եօթանասուն տարին լմննալէն ետքը Բաբելոնի թագաւորը ու այն ազգը պիտի պատժեմ իրենց անօրէնութեանը համար. նաեւ Քաղդէացիներուն երկիրը պիտի պատժեմ, կ՚ըսէ Տէրը եւ զանիկա յաւիտենապէս ամայի պիտի դարձնեմ։ 13 Այն երկրին վրայ պիտի բերեմ այն բոլոր խօսքերը, որոնք ես անոր դէմ խօսեցայ, այսինքն Երեմիային բոլոր ազգերուն վրայով ըրած մարգարէութեան գրքին մէջ գրուած բոլոր բաները։ 14 Քանզի շատ ազգեր ու մեծ թագաւորներ զանոնք իրենց ծառայ պիտի ընեն ու ես անոնց հատուցում պիտի ընեմ իրենց ըրածներուն ու իրենց ձեռքերուն գործերուն համեմատ»։

 ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԴԱՏԱՍՏԱՆԸ ԱԶԳԵՐՈՒՆ

15 Քանզի Իսրայէլին Տէր Աստուածը այսպէս ըսաւ. «Այս բարկութեան գինիի գաւաթը ձեռքէս ա՛ռ ու զանիկա խմցո՛ւր այն բոլոր ազգերուն, որոնց քեզ կը ղրկեմ։ 16 Անոնք պիտի խմեն ու խռովին ու անոնց մէջ ղրկած սուրիս երեսէն պիտի յիմարանան»։ 17 Ուստի Տէրոջը ձեռքէն գաւաթը առի ու խմցուցի այն բոլոր ազգերուն, որոնց Տէրը զիս ղրկեց. 18 Երուսաղէմի ու Յուդայի քաղաքներուն եւ անոր թագաւորներուն ու անոր իշխաններուն, որպէս զի զանոնք անապատ, ամայի, անարգանք ու անէծք ընէ, ինչպէս այսօր կ՚երեւնայ. 19 Եգիպտոսի Փարաւոն թագաւորին եւ անոր ծառաներուն ու իշխաններուն ու անոր բոլոր ժողովուրդին 20 Եւ բոլոր խառնիճաղանճ ժողովուրդներուն ու Հուս երկրին բոլոր թագաւորներուն ու Փղշտացիներու երկրին բոլոր թագաւորներուն, այսինքն Ասկաղոնի, Գազայի ու Ակկարոնի եւ Ազովտոսի մնացորդին. 21 Եդովմի ու Մովաբի ու Ամմոնի որդիներուն 22 Եւ Տիւրոսի բոլոր թագաւորներուն ու Սիդոնի բոլոր թագաւորներուն եւ ծովուն անդիի կողմը եղող կղզիներու թագաւորներուն. 23 Դեդանի ու Թեմայի եւ Բուզի ու իրենց մօրուքին ծայրերը կտրողներուն 24 Եւ Արաբացիներու բոլոր թագաւորներուն ու անապատը բնակող խառնիճաղանճ ժողովուրդին բոլոր թագաւորներուն 25 Եւ Զամբրիի բոլոր թագաւորներուն ու Եղամի բոլոր թագաւորներուն ու Մարերու բոլոր թագաւորներուն 26 Եւ իրարու մօտ կամ հեռու եղող հիւսիսի բոլոր թագաւորներուն ու երկրի երեսին վրայ եղող երկրի բոլոր թագաւորներուն խմցուցի։ Անոնցմէ ետքը Սիսակի թագաւորը պիտի խմէ։ 27 Ու անոնց ըսի. «Զօրքերու Տէրը, Իսրայէլի Աստուածը, այսպէս կ՚ըսէ. ‘Խմեցէ՛ք ու գինովցէ՛ք ու փսխեցէ՛ք, ձեր մէջ ղրկելու սուրիս երեսէն ինկէ՛ք ու մի՛ ելլէք’»։ 28 «Եթէ գաւաթը քու ձեռքէդ առնել չուզեն խմելու համար, այն ատեն անոնց ըսէ՛՝ զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Անշուշտ պիտի խմէք’. 29 Քանզի ահա ես իմ անունովս կոչուած քաղաքին վրայ չարիք բերելու սկսայ. միթէ դուք անպատի՞ժ պիտի մնաք։ Ո՛չ, անպատիժ պիտի չմնաք, քանզի երկրի բոլոր բնակիչներուն վրայ սուր պիտի բարձրացնեմ», կ՚ըսէ զօրքերու Տէրը։

30 Ուստի դուն այս բոլոր խօսքերը մարգարէանալով՝ անոնց ըսէ.

‘Տէրը բարձրէն պիտի գոռայ

Ու իր սուրբ բնակութենէն իր ձայնը պիտի տայ.

Իր բնակարանին վրայ ահարկու ձայնով պիտի գոռայ,

Խաղող կոխողներու աղաղակին պէս

Երկրի բոլոր բնակիչներուն դէմ։

31 Անոր բարձր ձայնը մինչեւ երկրին ծայրերը պիտի հասնի,

Վասն զի Տէրը ազգերուն դէմ ամբաստանութիւն ունի.

Անիկա ամէն մարմնի հետ դատ պիտի վարէ

Ու ամբարիշտները սուրի պիտի տայ’, կ՚ըսէ Տէրը։

32 Զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ.

‘Ահա չարիք մը պիտի ելլէ, որ մէկ ազգէ ուրիշ ազգի պիտի անցնի։

Երկրի ծայրերէն մեծ մրրիկ մը պիտի ելլէ։

33 Այն օրը Տէրոջմէ սպաննուածները

Երկրին մէկ ծայրէն մինչեւ երկրին միւս ծայրը պիտի փռուին։

Անոնց համար սուգ պիտի չբռնուի,

Անոնք պիտի չհաւաքուին ու պիտի չթաղուին,

Երկրի երեսին վրայ աղբի պէս պիտի ըլլան’։

34 «Ողբացէ՛ք, ո՛վ հովիւներ ու աղաղակեցէ՛ք

Եւ մոխիրի մէջ թաւալեցէ՛ք եւ ցիրուցան ըլլալու օրերը մօտեցած են

Ու պատուական ամանի պէս պիտի իյնաք։

35 Հովիւներուն փախչելու ճամբան

Եւ հօտին ընտիրներուն փրկութիւնը պիտի կորսուի։

36 Հովիւներուն աղաղակին ձայնը

Եւ հօտին ընտիրներուն ոռնալուն ձայնը լսեցէ՛ք,

Վասն զի Տէրը անոնց արօտները աւերեց։

37 Տէրոջը սաստիկ բարկութեանը երեսէն

Խաղաղութեան բնակարանները ամայութեան դարձան։

38 Առոյգ առիւծի պէս իր բնակարանը թողուց,

Քանզի բռնաւորին բարկութեանը երեսէն

Ու անոր սաստիկ սրտմտութեանը երեսէն

Անոնց երկիրը ամայացաւ»։

26

ԵՐԵՄԻԱ ԴԱՏԻ ԿԸ ԲԵՐՈՒԻ

1 Յուդայի թագաւորին, Յովսիայի որդիին Յովակիմին թագաւորութեանը սկիզբը՝ Տէրոջը կողմէ այս խօսքը եղաւ՝ ըսելով. 2 «Տէրոջը տանը գաւիթին մէջ կայնէ՛ ու Տէրոջը տունը երկրպագութիւն ընելու եկող Յուդայի բոլոր քաղաքներուն յայտնէ՛ այն ամէն խօսքերը, որոնք քեզի պատուիրեցի անոնց ըսելու համար. խօսք մը զանց մի՛ առներ, 3 Թերեւս մտիկ ընեն ու ամէն մարդ իր չար ճամբայէն դառնայ, ես ալ զղջամ այն չարիքին համար որ անոնց չար գործերուն պատճառով իրենց վրայ բերել կը խորհիմ»։ 4 Անոնց ըսէ՛՝ Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Եթէ ինծի մտիկ չընելով՝ ձեր առջեւ դրած օրէնքիս մէջ չքալէք 5 Ու ձեզի ղրկած ծառաներուս՝ մարգարէներուն՝ խօսքերուն մտիկ չընէք, որոնք կանուխ ելլելով ղրկեցի ու դուք մտիկ չըրիք, 6 Այն ատեն այս տունը Սելովին պէս պիտի ընեմ եւ այս քաղաքը երկրին բոլոր ազգերուն անէծք պիտի ընեմ’»։

7 Քահանաները եւ մարգարէներն ու բոլոր ժողովուրդը լսեցին, երբ Երեմիա Տէրոջը տանը մէջ այս խօսքերը կը խօսէր։ 8 Երբ Երեմիա լմնցուց այն բոլոր խօսքերը, որոնք Տէրը հրամայեր էր բոլոր ժողովուրդին ըսելու, քահանաներն ու մարգարէները ու բոլոր ժողովուրդը զանիկա բռնեցին ու ըսին. «Դուն անպատճառ պիտի մեռնիս. 9 Ինչո՞ւ համար Տէրոջը անունովը մարգարէութիւն ըրիր՝ ըսելով. ‘Այս տունը Սելովի պէս պիտի ըլլայ եւ հոն բնակիչ պիտի չմնայ’»։ Բոլոր ժողովուրդը Տէրոջը տանը մէջ Երեմիայի վրայ հաւաքուեցաւ։

10 Երբ Յուդայի իշխանները այս բաները լսեցին, թագաւորին տունէն Տէրոջը տունը գացին եւ Տէրոջը տանը նոր դրանը մուտքը նստան։ 11 Քահանաները եւ մարգարէները իշխաններուն ու բոլոր ժողովուրդին խօսեցան ու ըսին. «Այս մարդը մեռնելու արժանի է, քանզի այս քաղաքին դէմ մարգարէութիւն ըրաւ, ինչպէս դուք ձեր ականջներով լսեցիք»։

12 Երեմիան բոլոր իշխաններուն ու բոլոր ժողովուրդին խօսեցաւ ու ըսաւ. «Տէրը զիս ղրկեց, որ այս տանը ու այս քաղաքին վրայով ձեր լսած բոլոր խօսքերը ըսելով՝ մարգարէութիւն ընեմ։ 13 Ուստի ձեր ճամբաներն ու գործերը ուղղեցէք եւ ձեր Աստուծոյն ձայնին մտիկ ըրէք եւ Տէրը ձեր վրայով ըսած չարիքին համար պիտի զղջայ։ 14 Բայց ես ահա ձեր ձեռքն եմ. ձեր աչքին աղէկ ու շիտակ երեւցածը ըրէ՛ք ինծի. 15 Սակայն աղէկ գիտցէ՛ք թէ եթէ դուք զիս մեռցնէք, ձեր վրայ ու այս քաղաքին վրայ եւ անոր բնակիչներուն վրայ անշուշտ անմեղ արեան պատիժը պիտի բերէք. վասն զի իրապէս Տէրը զիս ձեզի ղրկեց, որպէս զի այս բոլոր խօսքերը ձեր ականջներուն ըսեմ»։

16 Այն ատեն իշխաններն ու բոլոր ժողովուրդը քահանաներուն ու մարգարէներուն ըսին. «Այս մարդը մեռնելու արժանի չէ, վասն զի մեր Տէր Աստուծոյն անունովը մեզի խօսեր է»։ 17 Ու երկրին ծերերէն քանի մը մարդիկ ելան եւ հաւաքուած բոլոր ժողովուրդին խօսեցան՝ ըսելով. 18 «Յուդայի Եզեկիա թագաւորին օրերը Մօրստացի Միքիան մարգարէութիւն ըրաւ եւ բոլոր Յուդայի ժողովուրդին խօսեցաւ ու ըսաւ. ‘Զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. «Սիօն ագարակի պէս պիտի հերկուի ու Երուսաղէմ աւերակներու դէզերու ու Տէրոջը տանը լեռը անտառի բարձր տեղերու պէս պիտի ըլլայ»։ 19 Միթէ Յուդայի Եզեկիա թագաւորն ու բոլոր Յուդան զանիկա մեռցուցի՞ն. չէ՞ որ անիկա Տէրոջմէ վախնալով՝ Տէրոջը առջեւ աղօթք ըրաւ եւ Տէրը անոնց վրայով ըսած չարիքին համար զղջաց. ուրեմն մենք մեծ չարիք մը ըրած կ՚ըլլանք մեր անձերուն»։

20 Նաեւ Կարիաթարիմէն Սեմայիայի որդին Ուրիա անունով մարդ մը կար, որ Տէրոջը անունով մարգարէութիւն կ՚ընէր։ Անիկա այս քաղաքին վրայ ու այս երկրին վրայ Երեմիային բոլոր խօսքերուն պէս մարգարէացաւ։ 21 Երբ Յովակիմ թագաւորն ու անոր բոլոր զօրաւոր մարդիկը ու բոլոր իշխանները անոր խօսքերը լսեցին, թագաւորը ուզեց որ զանիկա մեռցնէ. բայց Ուրիան այս բանը լսելով՝ վախցաւ ու փախաւ Եգիպտոս գնաց։ 22 Յովակիմ թագաւորը մարդիկ ղրկեց Եգիպտոս եւ Աքոբորի որդին Եղնաթանը ու անոր հետ քանի մը մարդիկ։ 23 Անոնք Ուրիան Եգիպտոսէն հանեցին ու Յովակիմ թագաւորին բերին, ան ալ զանիկա սուրով զարկաւ ու անոր մարմինը ժողովուրդին որդիներուն գերեզմանները նետեց։ 24 Բայց Սափանի որդին Աքիկամին ձեռքը Երեմիային հետ էր, որ չըլլայ թէ անիկա ժողովուրդին ձեռքը մատնուելով՝ մեռցուի։

27

ԵՐԵՄԻԱ ԵԶԱՆ ԼՈՒԾԸ ԿԸ ԿՐԷ

1 Յուդայի թագաւորին Յովսիային որդիին Սեդեկիային թագաւորութեան սկիզբը Տէրոջը կողմէ Երեմիային այս խօսքը եղաւ՝ ըսելով. Տէրը ինծի այսպէս ըսաւ. 2 «Քեզի կապեր ու լուծեր շինէ՛ ու զանոնք պարանոցիդ վրայ դիր։ 3 Զանոնք Երուսաղէմ Յուդայի Սեդեկիա թագաւորին եկող դեսպաններուն ձեռքով Եդովմի թագաւորին ու Մովաբի թագաւորին ու Ամմոնին որդիներուն թագաւորին եւ Տիւրոսի թագաւորին ու Սիդոնի թագաւորին ղրկէ՛։ 4 Անոնց պատուէր տո՛ւր իրենց տէրերուն համար ու ըսէ. ‘Զօրքերու Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը՝ այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ձեր տէրերուն այսպէս ըսէք. 5 «Ես իմ զօրութիւնովս ու երկնցած բազուկովս երկիրը, մարդը ու երկրին երեսին վրայ եղող անասունները ստեղծեցի եւ զանիկա կու տամ, որու որ իմ աչքիս առջեւ հաճոյ երեւնայ տալ։ 6 Եւ հիմա այս բոլոր երկիրները ես իմ ծառայիս, Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին ձեռքը կու տամ ու դաշտի գազաններն ալ անոր կու տամ, որպէս զի անոր ծառայութիւն ընեն։ 7 Բոլոր ազգերը ծառայութիւն պիտի ընեն անոր ու անոր որդիին ու անոր որդիին որդիին, մինչեւ անոր երկրին ժամանակն ալ հասնի ու շատ ազգեր ու մեծ թագաւորներ զանիկա ալ իրենց ծառայ ընեն։ 8 Բայց այն ազգը կամ թագաւորութիւնը, որ Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին ծառայութիւն չ՚ըներ ու իր պարանոցը Բաբելոնի թագաւորին լուծին տակ չի դներ, այն ազգը սուրով, սովով ու ժանտախտով պիտի պատժեմ, մինչեւ զանոնք անոր ձեռքով հատցնեմ»’»։

9 «Դուք մտիկ մի՛ ընէք ձեր մարգարէներուն, բաղդ նայողներուն, երազատեսներուն, գուշակողներուն ու կախարդներուն, որոնք ձեզի կ՚ըսեն՝ ‘Բաբելոնի թագաւորին ծառայ պիտի չըլլաք’. 10 Քանզի անոնք ձեզի սուտ մարգարէութիւն կ՚ընեն, որպէս զի ձեր երկրին վրայէն ձեզ հեռացնեն ու ես ձեզ վռնտեմ ու կորսուիք։ 11 Բայց իր պարանոցը Բաբելոնի թագաւորին լուծին տակ դնող եւ անոր ծառայութիւն ընող ազգը անշուշտ իր երկրին վրայ հանգիստ պիտի թողում, կ՚ըսէ Տէրը ու պիտի մշակէ զանիկա ու անոր մէջ պիտի բնակի»։

12 Յուդայի Սեդեկիա թագաւորին ալ այս բոլոր խօսքերուն համեմատ ըսի. «Ձեր պարանոցը Բաբելոնի թագաւորին լուծին տակ դրէ՛ք եւ անոր ու անոր ժողովուրդին ծառայութիւն ըրէ՛ք, որպէս զի ապրիք։ 13 Ինչո՞ւ համար դուն ու քու ժողովուրդդ սուրով, սովով ու ժանտախտով մեռնիք, ինչպէս Տէրը Բաբելոնի թագաւորին ծառայութիւն չընող ազգին համար ըսաւ։ 14 Դուք մտիկ մի՛ ընէք այն մարգարէներուն խօսքերուն, որոնք ձեզի կ՚ըսեն. ‘Բաբելոնի թագաւորին ծառայ պիտի չըլլաք’, վասն զի անոնք ձեզի սուտ մարգարէութիւն կ՚ընեն. 15 Քանզի ‘Ես զանոնք չղրկեցի, կ՚ըսէ Տէրը, հապա անոնք իմ անունովս սուտ մարգարէութիւն կ՚ընեն, որպէս զի ես ձեզ վռնտեմ եւ դուք ու ձեզի մարգարէութիւն ընող մարգարէները կորսուիք’»։

16 Ես քահանաներուն եւ այս բոլոր ժողովուրդին ըսի. Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. «Ձեր մարգարէներուն խօսքերուն մտիկ մի՛ ընէք, որոնք ձեզի մարգարէութիւն կ՚ընեն՝ ըսելով. ‘Ահա Տէրոջը տանը անօթները մօտերս Բաբելոնէն ետ պիտի բերուին’, քանզի անոնք սուտ մարգարէութիւն կ՚ընեն ձեզի։ 17 Անոնց մտիկ մի՛ ընէք։ Բաբելոնի թագաւորին ծառայեցէ՛ք, որպէս զի ապրիք. ինչո՞ւ այս քաղաքը աւերակ ըլլայ։ 18 Բայց եթէ անոնք մարգարէներ են ու եթէ անոնց քով Տէրոջը խօսքը կայ, թող հիմա զօրքերու Տէրոջը աղօթք ընեն, որպէս զի Տէրոջը տանը մէջ եւ Յուդայի թագաւորին տանը մէջ ու Երուսաղէմի մէջ մնացած անօթները Բաբելոն չտարուին»։ 19 Վասն զի զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. «Սիւներուն ու ծովին եւ մեքենովթներուն ու այս քաղաքին մէջ մնացած անօթներուն համար, 20 Որոնք Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորը չառաւ, երբ Յուդայի թագաւորը Յովակիմի որդին Յեքոնիան եւ Յուդայի ու Երուսաղէմի բոլոր ազնուականները Երուսաղէմէն Բաբելոն գերի տարաւ. 21 Նաեւ Տէրոջը տանը մէջ եւ Յուդայի թագաւորին տանը մէջ ու Երուսաղէմի մէջ մնացած անօթներուն համար՝ 22 Անոնք Բաբելոն պիտի տարուին եւ հոն պիտի մնան մինչեւ այն օրը երբ անոնց այցելութիւն ընեմ, կ՚ըսէ Տէրը. ետքը զանոնք պիտի հանեմ ու այս տեղ պիտի դարձնեմ»։

28

ԵՐԵՄԻԱՆ ԵՒ ԱՆԱՆԻԱ ՄԱՐԳԱՐԷՆ

1 Նոյն տարին Յուդայի թագաւորին Սեդեկիային թագաւորութեան սկիզբը, չորրորդ տարուան հինգերորդ ամիսը, Գաբաւոնէն եղող Ազուրի որդին Անանիա մարգարէն Տէրոջը տանը մէջ քահանաներուն ու բոլոր ժողովուրդին առջեւ ինծի ըսաւ. 2 «Զօրքերու Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը՝ այսպէս կ՚ըսէ. ‘Բաբելոնի թագաւորին լուծը կոտրեցի։ 3 Երկու տարիէն, Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին այս տեղէն առած ու Բաբելոն տարած Տէրոջը տանը բոլոր անօթները այս տեղ պիտի դարձնեմ 4 Եւ Յուդայի թագաւոր Յովակիմին որդին Յեքոնիան ու Բաբելոն տարուած բոլոր գերիները այս տեղ պիտի դարձնեմ, վասն զի Բաբելոնի թագաւորին լուծը պիտի կոտրեմ’»։

5 Այն ատեն Երեմիա մարգարէն, Տէրոջը տանը մէջ կայնող բոլոր քահանաներուն ու բոլոր ժողովուրդին աչքին առջեւ Անանիա մարգարէին խօսեցաւ 6 Ու ըսաւ. «Ամէ՛ն. Տէրը այնպէս թող ընէ. Տէրը քու մարգարէացած խօսքերդ թող հաստատէ՛ ու Տէրոջը տանը անօթները ու բոլոր գերիները Բաբելոնէն այս տեղ թող դարձնէ՛։ 7 Բայց հիմա քու ականջներուդ եւ բոլոր ժողովուրդին ականջներուն այս իմ խօսքիս մտիկ ըրէ. 8 Ինծմէ առաջ ու քեզմէ առաջ, սկիզբէն ի վեր եկող մարգարէները շատ երկիրներու դէմ ու մեծ թագաւորութիւններու դէմ՝ պատերազմի, չարիքի ու ժանտախտի վրայով մարգարէացան։ 9 Երբ մարգարէ մը խաղաղութիւն կը մարգարէանայ ու այն մարգարէին խօսքը կը կատարուի, այն ատեն կը հասկցուի թէ անիկա ճշմարտապէս Տէրոջմէ ղրկուած մարգարէ մըն է’»։

10 Այն ատեն Անանիա մարգարէն Երեմիա մարգարէին պարանոցէն լուծը առաւ ու զանիկա կոտրեց։ 11 Եւ Անանիան բոլոր ժողովուրդին աչքին առջեւ ըսաւ՝ Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. «Երկու տարիէն Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին լուծը բոլոր ազգերու պարանոցին վրայէն այսպէս պիտի կոտրեմ»։ Երեմիա մարգարէն իր ճամբան գնաց։

12 Անանիա մարգարէին՝ Երեմիա մարգարէին պարանոցին վրայէն լուծը կոտրելէն ետքը, Տէրոջը խօսքը Երեմիային եղաւ՝ ըսելով. 13 «Գնա՛ Անանիային ըսէ՛՝ Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Դուն փայտէ լուծերը կոտրեցիր, սակայն անոնց տեղ երկաթէ լուծեր պիտի շինես։ 14 Քանզի զօրքերու Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը՝ այսպէս կ՚ըսէ. ‘Այս բոլոր ազգերուն պարանոցին վրայ երկաթէ լուծ դրի, որպէս զի Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին ծառայութիւն ընեն, անոր ծառայեն։ Դաշտի գազաններն ալ անոր տուի’»։

15 Երեմիա մարգարէն Անանիա մարգարէին ըսաւ. «Հիմա լսէ՛, ո՛վ Անանիա, Տէրը քեզ ղրկած չէ ու դուն այս ժողովուրդը մղեցիր, որ ստութեան յուսան։ 16 Անոր համար Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ահա ես քեզ երկրի երեսէն պիտի վռնտեմ. դուն այս տարի պիտի մեռնիս, վասն զի Տէրոջը դէմ ապստամբութիւն յառաջացուցիր’»։ 17 Անանիա մարգարէն այդ տարուան եօթներորդ ամսուան մէջ մեռաւ։

29

ԵՐԵՄԻԱՅԻՆ ՆԱՄԱԿԸ ԲԱԲԵԼՈՆԻ ՀՐԵԱՆԵՐՈՒՆ

1 Ասոնք են այն նամակին խօսքերը, որոնք Երեմիա մարգարէն Երուսաղէմէն ղրկեց գերիներէն մնացած ծերերուն, քահանաներուն եւ մարգարէներուն ու բոլոր ժողովուրդին, որոնք Նաբուգոդոնոսոր Երուսաղէմէն Բաբելոն քշեր էր, 2 Յեքոնիա թագաւորին եւ թագուհիին ու պալատականներուն, Յուդայի ու Երուսաղէմի իշխաններուն ու հիւսներուն եւ դարբիններուն Երուսաղէմէն ելլելէն ետքը, 3 Սափանի որդիին Եղիասային ու Քեղկիայի որդիին Գամարիային միջոցով (որոնք Յուդայի թագաւորը Սեդեկիա Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին Բաբելոն ղրկեր էր)։

4 «Այսպէս կ՚ըսէ զօրքերու Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը՝ բոլոր գերիներուդ, որոնք Երուսաղէմէն Բաբելոն քշել տուեր եմ. 5 ‘Տուներ շինեցէ՛ք ու բնակեցէ՛ք, պարտէզներ տնկեցէ՛ք ու անոնց պտուղը կերէ՛ք, 6 Կիներ առէ՛ք ու տղաքներ ու աղջիկներ ունեցէ՛ք ու ձեր տղոցը կիներ առէ՛ք եւ ձեր աղջիկները այրերու տուէ՛ք, որպես զի տղաքներ ու աղջիկներ ծնանին եւ հոդ բազմացէ՛ք ու մի՛ քիչնաք։ 7 Այն քաղաքին խաղաղութիւնը փնտռեցէ՛ք, ուր ձեզ քշել տուեր եմ եւ անոր համար Տէրոջը աղօթք ըրէ՛ք, վասն զի անոր խաղաղութիւնովը ձեզի խաղաղութիւն պիտի ըլլայ’։ 8 Քանզի զօրքերու Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը՝ այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ձեր մէջ եղող ձեր մարգարէները ու ձեր բաղդ նայողները ձեզ թող չխաբեն եւ ձեր տեսած երազներուն մտիկ մի՛ ընէք։ 9 Վասն զի իմ անունովս սուտ մարգարէութիւններ կ՚ընեն ձեզի։ Ես զանոնք չղրկեցի’։ 10 Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Երբ Բաբելոնի եօթանասուն տարին լմննայ, ձեզի պիտի այցելեմ եւ ձեզ այս տեղ պիտի դարձնեմ եւ իմ բարի խոստումս պիտի կատարեմ։ 11 Քանզի ձեզի համար ծրագիրս գիտեմ, կ՚ըսէ Տէրը, ծրագիր մը բարօրութեան եւ ո՛չ չարիքի, ձեզի ապագայ մը եւ յոյս մը տալու։ 12 Դուք ինծի պիտի կանչէք եւ պիտի երթաք ու ինծի աղօթք պիտի ընէք եւ ձեզի պիտի լսեմ։ 13 Զիս պիտի փնտռէք եւ պիտի գտնէք, վասն զի ձեր բոլոր սրտովը պիտի խնդրէք զիս 14 Ու ես ձեզի պիտի երեւիմ’, կ՚ըսէ Տէրը։ ‘Ձեզ գերութենէ ետ պիտի դարձնեմ ու ձեզ պիտի հաւաքեմ բոլոր ազգերէն ու այն բոլոր տեղերէն, ուր ձեզ ցրուեր էի’, կ՚ըսէ Տէրը։ ‘Ձեզ պիտի դարձնեմ այն տեղը, ուրկէ ձեզ գերութեան քշել տուի’։ 15 (Վասն զի դուք ըսիք թէ Տէրը մեզի Բաբելոնի մէջ մարգարէներ հանեց)։

16 Քանզի Դաւիթին աթոռին վրայ նստող թագաւորին համար ու այս քաղաքին մէջ բնակող բոլոր ժողովուրդին համար ձեզի հետ գերութեան չգացող եղբայրներուն համար 17 Զօրքերու Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ահա ես անոնց մէջ պիտի ղրկեմ սուրը, սովն ու ժանտախտը եւ զանոնք խիստ գէշ թուզերու պէս պիտի ընեմ, որոնք գէշութենէն չեն ուտուիր 18 Ու զանոնք սուրով, սովով ու ժանտախտով պիտի հալածեմ եւ զանոնք նեղութիւն կրելու պիտի մատնեմ երկրի բոլոր թագաւորութիւններուն մէջ ու զանոնք անէծքի, զարմանքի, սուլելու ու նախատինքի ենթակայ պիտի ընեմ այն բոլոր ազգերուն մէջ, ուր զանոնք պիտի քշեմ. 19 Որովհետեւ իմ խօսքերուս մտիկ չըրին’, կ՚ըսէ Տէրը։ Երբ իմ ծառաներս՝ մարգարէները ձեզի ղրկեցի, կանուխ ելլելով, բայց դուք մտիկ չըրիք’։ 20 Ուրեմն Տէրոջը խօսքին մտիկ ըրէք, ո՛վ բոլոր գերիներ, որոնք Երուսաղէմէն Բաբելոն ղրկեցի։ 21 Իմ անունովս ձեզի սուտ մարգարէութիւն ընող Կովղիայի որդիին Աքաաբին վրայով ու Մաասիային որդիին Սեդեկիային վրայով զօրքերու Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը՝ այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ահա ես զանոնք Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին ձեռքը պիտի տամ, որը զանոնք ձեր աչքերուն առջեւ պիտի զարնէ 22 Եւ Բաբելոն եղող Յուդայի բոլոր գերիներուն մէջ՝ այս անէծքը կը գործածուի. «Տէրը քեզ Բաբելոնի թագաւորին կրակի մէջ խորոված Սեդեկիային ու Աքաաբին պէս ընէ»։ 23 Վասն զի Իսրայէլի մէջ անզգամութիւն գործեցին եւ իրենց ընկերներուն կիներուն հետ շնութիւն ըրին ու իմ անունովս սուտ խօսեցան, որոնք ես անոնց չհրամայեցի. բայց ես գիտեմ ու վկայ եմ, կ՚ըսէ Տէրը’»։

 ՍԵՄԱՅԻԱՅԻՆ ՆԱՄԱԿԸ

24 Նեհելամացի Սեմայիային խօսէ՛ ու ըսէ՛, 25 Զօրքերու Տէրը, Իսրայէլի Աստուածը, այսպէս կ՚ըսէ. «Քանի որ դուն Երուսաղէմ եղող բոլոր ժողովուրդին եւ Մաասիայի որդիին Սոփանիա քահանային ու բոլոր քահանաներուն քու անունովդ թուղթեր ղրկեցիր՝ ըսելով. 26 ‘Տէրը քեզ Յովիադա քահանային տեղ քահանայ դրաւ, որպէս զի Տէրոջը տանը վերակացու ըլլաս ու ամէն խելացնոր մարդ, որ զինք մարգարէ կը ձեւացնէ, կոճղի ու երկաթի մէջ դնես։ 27 Հիմա ինչո՞ւ համար ձեզի մարգարէութիւն ընող Անաթովթացի Երեմիան չյանդիմանեցիր։ 28 Վասն զի անիկա մեզի այսպէս նամակ ղրկեց Բաբելոն ու ըսաւ. «Այս գերութիւնը պիտի երկննայ. տուներ շինեցէ՛ք ու բնակեցէ՛ք, պարտէզներ տնկեցէ՛ք եւ անոնց պտուղը կերէ՛ք’»։ 29 Սոփոնիան կարդաց այս թուղթը Երեմիա մարգարէին ականջներուն 30 Եւ Տէրոջը խօսքը Երեմիային եղաւ՝ ըսելով. 31 «Բոլոր գերիներուն լուր ղրկէ՛ ու ըսէ՛. Նեհելամացի Սեմայիային համար Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Որովհետեւ Սեմայիա ձեզի մարգարէութիւն ըրաւ, թէպէտեւ զանիկա ես չղրկեցի ու ձեզ մղեց որ ստութեան յուսաք, 32 Անոր համար Տէրը այսպէս կ՚ըսէ. ‘Ահա ես Նեհելամացի Սեմայիան ու անոր սերունդը պիտի պատժեմ. այս ժողովուրդին մէջ բնակող անոնցմէ մէկ մարդ պիտի չմնայ եւ իմ ժողովուրդիս ընելու բարիքս անիկա պիտի չտեսնէ, վասն զի Տէրոջը դէմ ապստամբութիւն յառաջացուց’»։